امام صادق عليه السلام فرمود:تباهى بدن در پرخورى است، تباهى زراعت در اثر ارتكاب
گناهان است، و تباهى شناخت در درود نفرستادن بر بهترين
انسانها يعنى پيامبر است.
امام صادق عليه السلام فرمود:ما خاندان، صبور و شكيبائيم و شيعيان ما، از ما هم شكيباترند.
گفتم: جانم به فدايت، چگونه شيعيان شما از شما شكيباترند؟
فرمود: چون صبر ما بر چيزى است كه مى دانيم. امّا شيعيان ما
صبر و شكيبائى مى ورزند بر چيزى كه نمى دانند.
ابوبصير از امام صادق عليه السلامنقل كرده كه فرمود:انسان آزاده هميشه آزاده است، اگر حادثه اى براى او پيش آيد،
صبر و شكيبايى دارد، و اگر مصيبتها بر او فرو ريزد، او را
نمى شكند اگر چه اسير و مغلوب شود و آسايش او به سختى
تبديل شود.
امام صادق عليه السلام فرمود:پس از مرگ انسان، جز از ناحيه سه خصلت، پاداشى به او نمى رسد:
صدقه اى كه در حال حياتش جارى ساخته و پس از مرگش هم جريان مى يابد،
سنّت و روش هدايتى كه بنيان گذاشته و پس از مرگ هم به آن عمل مى شود،
و فرزند شايسته اى كه براى او دعا مى كند.
امام صادق عليه السلامفرمود:شخص پولدار مى تواند تا زنده است، هر نوع تصرّفى در مال خود انجام دهد: اگر بخواهد، آن را مى بخشد و اگر بخواهد، آن را صدقه مى دهد و اگر بخواهد، مى تواند همانطور بگذارد تا مرگش فرا رسد.
پس اگر وصيّت كرد (كه در راهى خرج شود) جز به اندازه يك سوم حق وصيّت ندارد، الاّ اينكه فضيلت در آن است كه حقِ افراد تحت تكفّل خود را ضايع نكند و به ورثه خود زيان نرساند.
امام صادق عليه السلام فرمود:پس از درگذشت مؤمن، شش چيز است كه (ثوابش) به او مى پيوندد:
1 ـ فرزندى كه براى او آمرزش مى طلبد،
2 ـ قرآنى كه بر جاى مى گذارد (و آن را مى خوانند)،
3 ـ نهالى كه آن را مى كارد،
4 ـ صدقه آبى كه آن را جارى مى سازد،
5 ـ چاهى كه آن را حفر مى كند
6 ـ روشى كه بنيان مى نهد و پس از او ديگران به آن عمل مى كنند.
امام صادق عليه السلام فرمود:بدان كه هر كس در راه طاعت خدا خرج نكند، به خرج كردن در راه معصيت خدا گرفتار مى شود و هركس در راه انجام نياز دوستِ خدا گام برندارد، به تلاش در راه تأمين نياز دشمن خدا گرفتار مى شود.
امام صادق عليه السلام فرمود:خداى متعال، گروهى از آفريدگان خود را براى تأمين نيازمنديهاى شيعيان تنگدستِ ما برگزيده است و پاداش آنان براين كار، بهشت است.اگربتوانى از اين گروه باشى، باش!
