کتابخانه احادیث شیعه
پرینت احادیث

احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام17430 حدیث

امام على عليه السلام: رسول خدا صلي الله عليه و آله دست حسن و حسين را گرفت و فرمود: هر كه مرا و اين دو و پدر و مادر اين دو را دوست داشته باشد، روز قيامت در كنارم هم درجه من خواهد بود.
امام على عليه السلام: از قول پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: من و فاطمه و حسن و حسين و دوستداران ما در روز قيامت، گرد هم مى آييم و مى خوريم و مى آشاميم، تا زمانى كه حساب رسى بندگان تمام شود. اين خبر به گوش يكى از مردم رسيد و درباره آن سؤال كرد و من خبر را براى او گفتم. او گفت: پس عرضه اعمال و حساب رسى چه مى شود؟ من به او گفتم: اين امر براى صاحب ياسين حديث چگونه بود، حال آن كه در دم به بهشت مى رفت؟
امام على عليه السلام: هر كه در دل ما را دوست بدارد و با زبانش ياريمان رساند و در كنار ما عملاً با دشمنانمان بجنگد، در بهشت با ما همدرجه خواهد بود و هر كه در دل ما را دوست بدارد و با زبانش ياريمان رساند، ولى در كنار ما با دشمنانمان نجنگد، دو درجه پايين تر از آن قرار خواهد گرفت و هر كه در دل ما را دوست بدارد، اما با زبان و دست خود ياريمان نرساند، او نيز در بهشت خواهد بود.
امام على عليه السلام ـ به حارث اعور ـ : علاقه و محبّت به ما بى گمان در سه جا، تو را سود خواهد بخشيد: هنگام فرود آمدن فرشته مرگ، هنگام سؤال قبر و آن گاه كه در پيشگاه خداوند بايستى.
امام على عليه السلام : هر كه ما اهل بيت را دوست بدارد، نيكوكارى او زياد شود و در ترازوى اعمالش، كفه حسناتش سنگين تر شود و عملش پذيرفته (درگاه حقّ) گردد ولغزشهايش بخشوده شود و كسى كه ما را دشمن بدارد، اسلامش او را سودى نبخشد.
امام على عليه السلام: بدترين كورى، كورى كسى است كه از ديدن برترى ما كور باشد و بى آن كه از ما نسبت به او خطايى سر زده باشد، در برابرمان به دشمنى برخيزد، جز اين كه [تنها گناه ما اين است كه] ما او را به سوى حقّ فرا خوانده ايم و ديگران وى را به سوى فتنه و دنيا و او فتنه و دنيا را برگزيد و پرچم بيزارى و دشمنى در برابر ما برافراشت.
صفحه اختصاصي حديث و آيات عنه عليه السلام : ما مِن عَبدٍ إلاّ وعَلَيهِ أربَعونَ جُنَّةً حديث حَتّى يَعمَلَ أربَعينَ كَبيرةً ، فَإِذا عَمِلَ أربَعينَ كَبيرَةً اِنكَشَفَت عَنهُ الجُنَنُ ، فَيوحِي اللّه ُ إلَيهِم أنِ استُروا عَبدي بِأَجنِحَتِكُم ، فَتَستُرُهُ المَلائِكَةُ بِأَجنِحَتِها . فَما يَدَعُ شَيئًا مِنَ القَبيحِ إلاّ قارَفَهُ ، حَتّى يَمتَدِحَ إلَى النّاسِ بِفِعلِهِ القَبيحِ ، فَيَقولُ المَلائِكَةُ : يا رَبِّ ، هذا عَبدُكَ ما يَدَعُ شَيئًا إلاّ رَكِبَهُ ، وإنّا لَنَستَحيي مِمّا يَصنَعُ . فَيوحِي اللّه ُ عَزَّوجَلَّ إلَيهِم أنِ ارفَعوا أجنِحَتَكُم عَنهُ ، فَإِذا فَعَلَ ذلِكَ أخَذَ في بُغضِنا أهلَ البَيتِ ، فَعِندَ ذلِكَ يَنهَتِكُ سِترُهُ فِي السَّماءِ وسِترُهُ فِيالأَرضِ ، فَيَقولُ المَلائِكَةُ : يا رَبِّ ، هذا عَبدُكَ قَد بَقِيَ مَهتوكَ السِّترِ ، فَيوحِي اللّه ُ عَزَّوجَلَّ إلَيهِم : لَو كانَت للّه ِِ فيهِ حاجَةٌ ما أمَرَكُم أن تَرفَعوا أجنِحَتَكُم عَنهُ حديث .
امام على عليه السلام: هيچ بنده اى نيست، مگر اين كه براى او چهل پرده كشيده شده است، تا اين كه چهل گناه كبيره مرتكب شود. و چون چهل كبيره مرتكب شود، پرده ها از او برداشته شود. پس خداوند به آن [فرشته]ها وحى فرمايد كه بنده ام را با بالهاى خود بپوشانيد و فرشتگان با بالهايشان او را بپوشانند. سپس هيچ كار زشتى نباشد، مگر اين كه آن را انجام دهد، تا جايى كه به واسطه كردار زشت خود بر مردم فخر فروشد. آن گاه فرشتگان گويند: پروردگارا، اين بنده تو هر كار زشتى را مرتكب مى شود و ما از آن چه او مى كند، خجالت مى كشيم. پس خداوند عز و جل به آنها وحى فرمايد كه بالهاى خود را از روى او برداريد و چون كارش بدين جا كشد، دشمنى با ما اهل بيت را در پيش گيرد و در اين هنگام است كه پرده او در آسمان و زمين دريده شود و فرشتگان گويند: پروردگارا! اين بنده تو بى پرده شده است. خداوند عز و جل به آنان وحى فرمايد كه: اگر خدا به او نيازى (و توجهى) داشت به شما دستور نمى داد كه بالهاى خود را از او برداريد.
امام على عليه السلام: براى كينه توزان ما فوجهايى از خشم و ناخشنودى خداست.
امام على عليه السلام: به خدا قسم كه من با همين دو دست كوتاه خود، دشمنانمان را از رسيدن به حوض (كوثر) رسول خدا صلي الله عليه و آله دور مى كنم و دوستدارانمان را به كنار آن مى آورم.
امام على عليه السلام: من با رسول خدا صلوات اللّه عليه و عترم در كنار حوض [كوثر] هستيم ، وما دشمنان خود را از آن دور مى كنيم و دوستانمان را از آن آب مى دهيم ، هر كه شربتى آب از آن بنوشد، ديگر هرگز تشنه نمى شود.
حدیث روز

امام علی علیه السلام:

اِنَّ اَنْفاسـَكَ اَجـْزاءُ عُمـْرِكَ، فَلا تُفْنِها اِلاّ فى طاعَةٍ تُزْلِفُكَ؛

نَفَـس‏هاى تـو، اجـزاء و بخشهاى عمر توست، پس اين نَفس‏ها را جز در مسير طاعتى كه تو را به خدا نزديک كند، از دست مده و صرف مكن.

غرر الحكم: ج 2، ص 499

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685