احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام17430 حدیث

امام صادق عليه السلام: رحمت خدا بر آن بنده اي که دوستي مردم را به سوي ما بکشاند؛ احاديثي را که مي پذيرند، برايشان بگويد و آنچه را انکار مي کنند، وانهد!

امام على عليه السلام: من با رسول خدا صلي الله عليه و آله و خاندانم و دو فرزندم در كنار حوض (كوثر) هستيم؛ پس هر كه ما را مى خواهد بايد به سخن ما چنگ زند و به كردار ما عمل كند.

حمّاد بن لحّام از حضرت صادق عليه السلام نقل مى كند كه پدرش فرمود: فرزندم! تو هم اگر بر خلاف عمل من رفتار كنى فردا [ى قيامت] با من در يك منزل فرود نخواهى آمد. سپس فرمود: خداوند عزوجل نپذيرفته است كه مردمى ولايت و دوستى عده اى را بپذيرند و بر خلاف كردار آنها عمل كنند و با اين حال، روز قيامت با آنها هم منزل [و درجه ]شوند؛ به خداوند كعبه سوگند كه هرگز چنين نشود.

امام مهدى عليه السلام ـ در نامه اى از آن حضرت به شيخ مفيد ـ : هريك از شما بايد كارى كند كه به محبّت ما نزديك شود و از كارى كه او را به نفرت و خشم ما نزديك مى سازد دورى كند؛ زيرا كه قضيه [ظهور] ما ناگهانى و بى خبر اتفاق مى افتد به طورى كه ديگر نه توبه اى به حالش سودمند مى افتد و نه پشيمانى از گناه، از كيفر ما مى رهاندش.

ابن عباس: پيامبر خدا صلي الله عليه و آله نيازمند شد. اين خبر به گوش على عليه السلامرسيد و از خانه بيرون رفت تا بلكه كارى پيدا كند و از طريق آن چيزى به دست آورد و براى پيامبر صلي الله عليه و آله بفرستد. آن حضرت به باغ مردى يهودى رفت و در برابر دريافت هفده دانه خرما، هفده دلو آب برايش از چاه كشيد. مرد يهودى على عليه السلام را در گرفتن هفده خرماى انباشته [در ظرف خرما ]مخير كرد و على آنها را براى پيامبرخدا صلي الله عليه و آله آورد. پيامبر فرمود: اينها از كجاست، اى ابو الحسن؟ عرض كرد: اى پيامبر خدا، مطّلع شدم كه شما نيازمند شده ايد و من در جستجوى كار بيرون رفتم تا برايتان غذايى فراهم آورم. رسول خدا فرمود: پس عشق و محبّت به خدا و رسول او تو را به اين كار وا داشت؟ على عرض كرد: آرى، اى پيامبر خدا. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود: به خدا سوگند، هيچ بنده اى نيست كه خدا و رسول او را دوست داشته باشد، مگر اين كه فقر به سوى او شتابنده تر مى رود تا سرعت حركت سيلاب به سمت جلو. هركه خدا و رسولش را دوست مى دارد بايد پوششى تهيه كند. مقصود صبر و شكيبايى است.

عنمة الجهنى: روزى پيامبر صلي الله عليه و آله بيرون آمد و در راه، مردى از انصار به آن حضرت برخورد و عرض كرد: پدر و مادرم فدايت اى رسول خدا، حالت ناراحت كننده اى در چهره شما مى بينم، علتش چيست؟ عنمه مى گويد: پيامبر صلي الله عليه و آله لختى به صورت آن مرد نگاه كرد و سپس فرمود: گرسنگى.
آن مرد دوان دوان يا با حالتى شبيه دويدن به منزل خود رفت و در جستجوى غذايى برآمد، اما چيزى نيافت. پس نزد بنى قريظه رفت و به كارگرى پرداخت و قرار گذاشت در قبال هر دلو آبى كه از چاه مى كشد يك دانه خرما بگيرد. او از اين طريق يك مشت يا يك كف دست خرما جمع كرد و آن گاه با خرماها برگشت و ديد پيامبر صلي الله عليه و آله از همان جايى كه نشسته بود، تكان نخورده است. خرماها را در برابر پيامبر گذاشت. رسول خدا صلي الله عليه و آله به او فرمود: اين خرماها را از كجا آوردى؟ مرد انصارى ماجرا را براى حضرت بازگو كرد. رسول خدا صلي الله عليه و آله به او فرمود: من گمان مى كنم كه تو، خدا و رسول او را دوست دارى؟ عرض كرد: آرى، سوگند به آن كه تو را به حقّ برانگيخت، تو را از خودم وفرزندانم وعيالم وداراييم بيشتر دوست دارم. رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: پس در اين صورت براى فقر، تمرين شكيبايى كن وبراى بلا پوششى فراهم آر؛ زيرا سوگند به آن كه مرا به حقّ برانگيخت فقر وبلا به سوى كسى كه دوستدار من است شتابنده تر مى آيد تا فرود آمدن آب از فراز كوه به پايين آن.

امام على عليه السلام: هر كه ما را دوست دارد، پس بالاپوشى براى بلا آماده كند.

امام على عليه السلام: هر كه ولايت ما را پذيرفت، بايد كه براى رنج و گرفتاريها لباسى پوستى در پوشد.

امام على عليه السلام: هنگامى كه آيه «هان، با ياد خداست كه دلها آرام مى گيرد» نازل شد، رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: اين درباره كسى است كه خدا و رسول او را دوست بدارد و اهل بيت مرا صادقانه و نه به دروغ دوست بدارد و مؤمنان را در پيشِ رو و پشت سر آنان دوست بدارد. هان، با ياد خداست كه هم ديگر را دوست مى دارند.

امام على عليه السلام: با كارهايى كه مى كنيد ما را مانع از آن نشويد كه در روز قيامت برايتان خواهش و شفاعت كنيم... ما حقّ شفاعت داريم و دوستداران ما نيز حقّ شفاعت دارند. پس براى ديدار ما در كنار حوض كوثر با يكديگر رقابت كنيد؛ زيرا ما دشمنان خود را از حوض دور مى كنيم و دوستان و علاقه مندان خود را از آن آب مى دهيم.