عنه عليه السلام : أكرِمْ نفسَكَ عن دَنِيَّةٍ و إن ساقَتكَ إلى الرَّغائبِ ، فإنّكَ لَن تَعتاضَ بما تَبذُلُ شيئاً مِن دِينِكَ و عِرضِكَ بِثَمَنٍ و إن جَلَّ .
امام على عليه السلام : خود را به پستى ميالاى، هر چند تو را به خواسته هايت برساند ؛ زيرا هيچ بهايى ، هر چند سترگ ، جبرانِ دين و آبروى از دست رفته ات را نمى كند .
عنه عليه السلام : أكرِمْ نفسَكَ عن كُلِّ دَنِيَّةٍ و إن ساقَتكَ إلى رَغبَةٍ ، فإنّكَ لَن تَعتاضَ بما تَبذُلُ مِن نفسِكَ عِوَضاً ، و لا تَكُن عبدَ غَيرِكَ و قد جَعَلَكَ اللّه ُ حُرّاً .
امام على عليه السلام : خويشتن را به هيچ پستى و زبونى آلوده مكن، هر چند تو را به خواسته ات برساند ؛ زيرا هيچ چيز جبران آنچه را در اين راه از دست مى دهى نمى كند. و بنده ديگرى مباش، كه خداوند تو را آزاد آفريده است .
امام على عليه السلام : مردم از ترس خوارى به سوى خوارى مى شتابند .
امام على عليه السلام : طمع، يكى از دو خوارى است .
امام على عليه السلام : كسى كه از گرفتارى خود پرده بردارد ، به خوارى تن داده است .
امام على عليه السلام : هر كه بجز از خدا عزّت جويد، آن عزّت او را به هلاكت افكند .
امام على عليه السلام : هر عزّتى كه دين تأييدش نكند ، خوارى است .
امام على عليه السلام ـ آنگاه كه از ايشان سؤال شد : خوارترين خوارى چيست؟ ـ فرمود : آزمندى به دنيا .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ألا و إنَّ الخَطايا خَيلٌ شُمُسٌ حُمِلَ علَيها أهلُها و خُلِعَت لُجُمُها فَتَقَحَّمَت بِهِم في النارِ .
امام على عليه السلام : بدانيد كه گناهان، اسبان چموشى هستند كه گناهكاران بر آنها نشسته و لگامهايشان رها شده است، پس سوارانشان را در آتش مى افكنند .
امام على عليه السلام : گناهان دردند و دارو[ى آنها ]استغفار است و شفايش به اين است كه به گناه باز نگردند .