الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ما جَفَّتِ الدُّموعُ إلاّ لِقَسوَةِ القُلوبِ ، و ما قَسَتِ القُلوبُ إلاّ لكَثرَةِ الذُّنوبِ .
امام على عليه السلام : اشكها نخشكيد، مگر به سبب سخت دلى و دلها سخت نشد، مگر به سبب كثرت گناه .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ما زالَتْ نِعمَةٌ و لا نَضارَةُ عَيشٍ إلاّ بذُنوبٍ اجتَرَحُوا ، إنّ اللّه َ لَيسَ بِظَلاَّمٍ لِلعَبيدِ .
امام على عليه السلام : هيچ نعمتى و هيچ خرّمى زندگى اى زايل نشد، مگر به سبب گناهانى كه مرتكب شدند ؛ زيرا خداوند به بندگان ستم نمى كند .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : تَوَقُّوا الذُّنوبَ ، فما مِن بَلِيَّةٍ و لا نَقصِ رِزقٍ إلاّ بذنبٍ ، حتّى الخَدشِ و الكَبوَةِ و المُصيبَةِ ، قالَ اللّه ُ عزّ و جلّ : «و ما أصابَكُمْ مِنْ مصيبةٍ فَبِما كَسَبَتْ أيْدِيكُمْ» .
امام على عليه السلام : از گناهان دورى كنيد ؛ زيرا هيچ بليّه اى رخ ندهد و هيچ رزقى كم نشود، مگر به سبب گناهى ، حتى خراش برداشتن و به سر در آمدن و مصيبت . خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد : «و هر مصيبتى كه به شما رسد ، به خاطر كارهايى است كه مى كنيد » .
امام على عليه السلام : از گناهان دورى كنيد ؛ زيرا به سبب گناه جلوى روزى بنده گرفته مى شود .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ : أيُّ ذَنبٍ أعجَلُ عُقوبَةً لِصاحِبِهِ ؟ ـ : مَن ظَلَمَ مَن لا ناصِرَ لَهُ إلاّ اللّه ُ ، و جاوَرَ النِّعمَةَ بالتَّقصيرِ ، و استَطالَ بالبَغيِ على الفقيرِ .
امام على عليه السلام ـ در پاسخ به اين سؤال كه كيفر كدام گناه زودتر دامنگير گنهكار مى شود ـ فرمود : ستم كردن به كسى كه ياورى جز خدا ندارد، و كوتاهى در شكر نعمت، و دراز كردن دست ستم بر فقير .
امام على عليه السلام : كيفرِ ستمكارى به كسى كه به تو ستم نمى كند ، از كيفر هر گناه ديگرى زودتر دامنگير آدمى مى شود .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ما مِن عَبدٍ إلاّ و علَيهِ أربَعونَ جُنَّةً حتّى يَعمَلَ أربَعينَ كبيرةً ، فإذا عَمِلَ أربَعينَ كبيرةً انكَشَفَتْ عَنهُ الجُنَنُ .
امام على عليه السلام : هيچ بنده اى نيست جز آن كه چهل پرده بر او باشد ، تا آن كه چهل گناه كبيره كند ، چون چهل گناه بزرگ از او سر زد ، آن پرده ها از رويش كنار روند .
عنه عليه السلام : فَتَعالى مِن قَوِيٍّ ما أكرَمَهُ (أحكَمَهُ) ، و تَواضَعتَ مِن ضعيفٍ ما أجرَأكَ على مَعصيَتِهِ و أنتَ في كَنَفِ سِترِهِ مُقيمٌ ، و في سَعَةِ فَضلِهِ مُتَقَلِّبٌ ، فلَم يَمنَعْكَ فَضلَهُ ، و لَم يَهتِكْ عَنكَ سِترَهُ ، بل لَم تَخلُ من لُطفِهِ مَطْرِفَ عَينٍ في نِعمَةٍ يُحدِثُها لكَ أو سيّئةٍ يَستُرُها علَيكَ أو بَليَّةٍ يَصرِفُها عنكَ ، فما ظَنُّكَ بهِ لَو أطَعتَهُ ؟! .
امام على عليه السلام : چه بلند مرتبه است آن خدايى كه در عين قدرتمندى بزرگوار است! و چه پستى تو، كه با آن همه ضعف بر نافرمانى او گستاخى ! حال آن كه در پناه عفو و پرده پوشى او به سر مى برى، و در فراخناى فضل و نعمت او مى گردى، و او فضل خود را از تو دريغ نكرد، و پرده اش را [كه بر گناهانت كشيده] ندريد ، بلكه در نعمتى كه به تو ارزانى داشت ، يا گناهى كه از تو پوشاند ، يا بلايى كه از تو برگرداند ، لحظه اى از لطف و فضل او دور نبوده اى ؛ حال [ببين] اگر فرمانش را ببرى چه مى كند!
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ما مِنَ الشِّيعةِ عَبدٌ يُقارِفُ
أمراً نَهَينا عَنهُ فيَموتُ حتّى يُبتَلى ببَلِيّةٍ تُمَحَّصُ بها ذنوبُهُ ، إمّا في مالٍ ، و إمّا في ولدٍ ، و إمّا في نفسِهِ ، حتّى يَلقَى اللّه َ عزّ و جلّ و ما لَهُ ذنبٌ ، و إنّه لَيَبقى علَيهِ الشيءُ مِن ذنوبِهِ فَيُشَدَّدُ بهِ علَيهِ عِندَ مَوتِهِ .
امام على عليه السلام : هر يك از شيعيان ما كه كارى را كه ما نهى كرده ايم مرتكب شود ، پيش از آن كه بميرد به مال يا فرزند و يا به خودش بلايى برسد كه به سبب آن گناهانش پاك شود و خداوند عزّ و جلّ را بدون گناه ديدار كند . اگر چيزى از گناهانش هنوز باقى مانده باشد در هنگام مردن بسختى جان دهد .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إذا ابتَلَى اللّه ُ عَبداً أسقَطَ عنهُ مِنَ الذُّنوبِ بقَدْرِ عِلَّتِهِ .
امام على عليه السلام : هرگاه خداوند بنده اى را دردمند كند به اندازه بيمارى اش گناهان او را مى زدايد .