عنه عليه السلام ـ لِرَجُلٍ سَألَهُ أن يَعِظَهُ ـ : لا تَكُن مِمَّن يَرجُو الآخِرَةَ بغَيرِ العَمَلِ و يُرَجِّي التَّوبَةَ بطُولِ الأمَلِ ، يَقولُ في الدنيا بقَولِ الزاهِدِينَ و يَعمَلُ فيها بعَمَلِ الراغِبينَ .
امام على عليه السلام ـ در پاسخ مردى كه از ايشان خواهش كرد اندرزى به او دهد ـ فرمود : چونان كسى مباش كه بدون عمل ، به آخرت اميد دارد و با آرزوهاى دراز ، توبه را به تأخير مى اندازد . در نكوهش دنيا چون پارسايان سخن مى گويد اما رفتارش رفتار دنيا خواهان است.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : اُوصِيكُم بِخَمسٍ لَو ضَرَبتُم إلَيها آباطَ الإبِلِ لكانَت لذلكَ أهلاً : لا يَرجُوَنَّ أحَدٌ مِنكُم إلاّ رَبَّهُ ، و لا يَخافَنَّ إلاّ ذَنبَهُ ··· .
امام على عليه السلام : شما را به پنج چيز سفارش مى كنم كه اگر براى رسيدن به آنها بر پشت شتران بنشينيد و به همه جا سفر كنيد شايسته و بجاست : . . . هيچ يك از شما جز به پروردگار خويش اميد نبندد و جز از گناه خود نترسد ··· .
عنه عليه السلام : اِجعَلُوا كُلَّ رجائكُم للّه ِِ سبحانَهُ و لا تَرجُوا أحَدا سِواهُ ، فإنّهُ ما رَجا أحَدٌ غَيرَ اللّه ِ تعالى إلاّ خابَ .
امام على عليه السلام : هر چه اميد داريد ، به خداى سبحان داشته باشيد و به كسى جز او اميد مبنديد ؛ زيرا هيچ كس، به غير خداوند متعال اميد نبست، مگر آن كه نوميد بازگشت .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : كُن لِما لا تَرجُو أرجى مِنكَ لِما تَرجُو ؛ فإنّ موسى بنَ عِمرانَ عليه السلام خَرَجَ يَقتَبِسُ لِأهلِهِ نارا، فَكَلَّمَهُ اللّه ُ عزّ و جلّ فَرَجَعَ نَبيّا ، و خَرَجَتْ مَلِكَةُ سَبَأٍ فَأسلَمَتْ مَع سُليمانَ عليه السلام ، و خَرَجَ سَحَرَةُ فِرعَونَ يَطلُبُونَ العِزَّةَ لِفِرعَونَ فَرَجَعُوا مُؤمِنِينَ .
امام على عليه السلام : به آنچه اميدش را ندارى اميدوارتر باش از آنچه بدان اميد دارى ؛ زيرا كه موسى بن عمران عليه السلام رفت كه براى خانواده اش آتش برگيرد اما [در آن جا] خداوند عزّ و جلّ با او به سخن در آمد و او پيامبر برگشت . ملكه سبا نيز از كشور خود بيرون آمد ، اما به دست سليمان عليه السلام مسلمان شد . و جادوگران فرعون براى تقويت قدرت فرعون بيرون آمدند ، اما [به خدا ]ايمان آوردند و برگشتند .
امام على عليه السلام : نيكى كن، تا به تو نيكى شود . . . ، رحم كن، تا به تو رحم شود .
عنه عليه السلام : إرحَم مَن دُونَكَ ، يَرحَمْكَ مَن فَوقَكَ ، و قِسْ سَهوَهُ بسَهوِكَ و مَعصِيَتَهُ لكَ بمعصِيَتِكَ لِرَبِّكَ و فَقرَهُ إلى رَحمَتِكَ بِفَقرِكَ إلى رَحمَةِ رَبِّكَ .
امام على عليه السلام : به فرو دست خود رحم كن، تا فرادستت به تو رحم كند و خطاى او را با خطاى خودت بسنج و نا فرمانى اش از تو را با نافرمانى خود از پروردگارت و احتياج او به ترحّم تو را به احتياجت به رحمت و بخشايش خدايت .
امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه به رحم و شفقت فرا دست خود اميد دارد ، چگونه به فرو دست خود رحم نمى كند .
امام على عليه السلام : با كودكان خانواده ات مهربان باش و بزرگان خانواده ات را احترام گذار .
عنه عليه السلام : أقِيلُوا ذَوِي المُرُوءاتِ عَثَراتِهِم ، فما يَعثُرُ مِنهُم عاثِرٌ إلاّ و يَدُ اللّه ِ بيَدِهِ يَرفَعُهُ .
امام على عليه السلام : از لغزشهاى جوانمردان درگذريد ؛ زيرا هرگاه يكى از آنان بلغزد، خداوند دست او را مى گيرد و بلندش مى كند .
عنه عليه السلام : و إنّما يَنبَغي لِأهلِ العِصمَةِ و المَصنوعِ إلَيهِم في السلامَةِ أن يَرحَمُوا أهلَ الذُّنوبِ و المَعصيَةِ ، و يكونَ الشُّكرُ هُو الغالِبَ علَيهِم .
امام على عليه السلام : شايسته است كه افراد پاكدامن و بهره مند از سلامت ، با گنهكاران و اهل معصيت ، مهربان باشند و سپاسگزارى [از خداوند] بر جان آنان چيره باشد .