امام على عليه السلام : به خودتان رحم كنيد ؛ زيرا شما [توانِ] خود را در مصيبت هاى اين جهان آزموديد .
عنه عليه السلام : يا أيُّها الإنسانُ ، ما جَرَّأكَ على ذَنْبِكَ ··· ؟! أ مَا تَرحَمُ مِن نفسِكَ ما تَرحَمُ مِن غَيرِكَ ؟! .
امام على عليه السلام : هان، اى انسان ! چه چيز تو را در گناه ورزى گستاخ كرده است . . .؟! چرا همچنان كه به ديگران رحم مى كنى، به خودت رحم نمى كنى؟!
امام على عليه السلام : آفريدگان را با قدرت خود بيافريد و بادها را با رحمت خود منتشر كرد .
عنه عليه السلام ـ يَصفُ خِلقَةَ آدَمَ عليه السلام ـ : ··· ثُمّ بَسَطَ اللّه ُ سبحانَهُ لَهُ في تَوبَتِهِ ، و لَقّاهُ كَلِمَةَ رَحمَتِهِ .
امام على عليه السلام ـ در توصيف آفرينش آدم عليه السلام ـ فرمود : . . . آن گاه خداى سبحان درِ توبه خود را به روى او گشود و كلمه رحمت خود را به وى آموخت .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : يا أَصبَغُ ! لئن ثَبَتَتْ قَدَمُكَ و تَمَّتْ وَلايَتُكَ و انبَسَطَتْ يَدُكَ فاللّه ُ أَرحَمُ بِكَ مِن نفسِكَ .
امام على عليه السلام : اى اصبغ! اگر گامهاى تو استوار باشد و ولايت پذيرى تو كامل و دستت گشاده ، بدان كه خداوند به تو ، از خودت مهربانتر است .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في وصفِ آخِرِ الزمانِ ـ :
و ذلكَ زمانٌ لا يَنجُو فيهِ إلاّ كُلُّ مُؤمنٍ نُوَمَةٍ ··· لَيسُوا بالمَسايِيحِ ، و لا المَذايِيعِ البُذُرِ ، اُولئكَ يَفتَحُ اللّه ُ لَهُم أبوابَ رحمَتِهِ ، و يَكشِفُ عَنهُم ضَرَّاءَ نِقْمَتِهِ .
امام على عليه السلام ـ در وصف آخر الزمان ـ فرمود : در آن زمان هيچ كس نجات پيدا نمى كند ، مگر مؤمنان گمنام بى آزار . . . كه نه فسادانگيز و سخن چينند ، نه چون زشتى ديگران را شنوند پخش كنند و آبرو ريزى كنند و نه سبك مغز و بيهوده گويند . خداوند درهاى رحمت خود را به روى آنان مى گشايد و از گزند خشم خود نگهشان مى دارد .
امام على عليه السلام : با ياد خداوند، رحمت [او ]فرود مى آيد .
امام على عليه السلام : با عفو است كه رحمت [خدا ]فرود مى آيد .
امام على عليه السلام : با مهربانى به ديگران است كه رحمت [خدا] فرود مى آيد .
امام على عليه السلام : ترحّم به نا توانان ، رحمت حق را فرود مى آورد .