امام على عليه السلام : شجاعترين مردم كسى است كه با بردبارى (خردمندى) بر نادانى چيره آيد .
امام على عليه السلام : شجاعتر از خردمند ، وجود ندارد.
امام على عليه السلام : قويترين مردم كسى است كه بر نفس خويش مسلّط تر باشد .
عنه عليه السلام : لا قَوِيَّ أقوى مِمَّن قَوِيَ على نفسِهِ فَمَلَكَها ، لا عاجِزَ أعجَزُ مِمَّن أهمَلَ نفسَهُ فَأهلَكَها .
امام على عليه السلام : هيچ زورمندى زورمندتر از آن كس نيست كه بر نفْس خويش چيره شود و زمام آن را در اختيار گيرد ، و هيچ ناتوانى ناتوانتر از آن كس نيست كه نفْس خويش را وا گذارد و آن را به هلاكت كشاند .
امام على عليه السلام : چه دلاور است شخص بى گناه و چه ترسوست مشكوك و متهم !
امام على عليه السلام : آفت شجاعت، فرو گذاشتن احتياط است .
امام على عليه السلام : آفت نيرومند ، ناتوان شمردن دشمن است .
امام على عليه السلام : ميوه شجاعت ، غيرت است .
عنه عليه السلام ـ مِن كتابٍ لَهُ للأشتَرِ ـ : و لْيَكُنْ آثَرُ رُؤوسِ جُندِكَ عِندَكَ مَن واساهم في
مَعُونَتِهِ ··· فَافسَحْ في آمالِهِم، و واصِلْ في حُسنِ الثَّناءِ علَيهِم ، و تَعديدِ ما أبلى ذَوُو البَلاءِ مِنهُم ؛ فإنَّ كَثرَةَ الذِّكرِ لِحُسنِ أفعالِهِم تَهُزُّ الشُّجاعَ، و تُحَرِّضُ النّاكِلَ إن شاءَ اللّه ُ .
امام على عليه السلام ـ در عهدنامه خود به مالك اشتر ـ نوشت : بايد مقرّبترين سردار سپاهت نزد تو ، آن سردارى باشد كه با كمكهاى خود به سپاهيانش آنان را يارى رسانَد . . . پس آرزوها و خواستهاى آنان را برآور و از آنها پيوسته به نيكويى ياد كن و از رنج و محنتى كه سختى كشيدگانِ آنان ديده اند، تقدير نما ؛ زيرا يادْ كردِ بسيار از كارهاىِ نيك ايشان ، شجاع را بر مى انگيزد و كنار كشيده را تشويق مى كند اِن شاء اللّه .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ و قد سُئلَ : كيفَ دَفَعَكُم قَومُكُم عَن هذا المَقامِ و أنتُم أحَقُّ به ؟ ـ : أمّا الاستِبدادُ علَينا بهذا المَقامِ ، و نحنُ الأعلَونَ نَسَبا ، و الأشَدُّونَ برسولِ اللّه صلى الله عليه و آله نَوْطا ، فإنّها كانَت أثَرَةً شَحَّت علَيها نُفوسُ
قَومٍ و سَخَتْ عَنها نُفُوسُ آخَرِينَ ، و الحَكَمُ اللّه ُ .
امام على عليه السلام ـ وقتى از ايشان سؤال شد : با اين كه شما از قوم خود به اين مقام (خلافت) سزاوارتريد ، چگونه شد كه آنها شما را از آن پس زدند؟ ـ فرمود : به زور گرفتن اين مقام از دست ما ، با آن كه ما از نظر نسب بالاتر و پيوند خويشى ما به رسول خدا صلى الله عليه و آله بيشتر و استوارتر است ، به اين سبب است كه خلافت امتيازى بود كه عدّه اى به آن آزمندى و زفتى نشان دادند و گروهى (اهل بيت) سخاوتمندانه از آن چشم پوشيدند و داور خداست .