عنه عليه السلام ـ مِن كتابٍ لَهُ إلى معاويةَ ـ : و أردَيتَ جِيلاً مِنَ الناسِ كَثيرا ، خَدَعتَهُم بِغَيِّكَ ، و ألقَيتَهُم في مَوجِ بَحرِكَ ، تَغشاهُمُ الظُّلُماتُ ، و تَتَلاطَمُ بِهِمُ الشُّبُهاتُ .
امام على عليه السلام ـ در نامه اى به معاويه ـ نوشت : تو گروه بسيارى از مردم را تباه كردى ، آنان را با گمراهى خويش فريفتى و در موج درياى [پليديهاى ]خود افكندى، كه تاريكيها آنان را فرو پوشانده و [امواج ]شبهات بر سر آنان به تلاطم در آمده است .
عنه عليه السلام : و أشهَدُ أنَّ محمّدا عَبدُهُ و رسولُهُ ، أرسَلَهُ بِالدِّينِ المَشهورِ ، و العَلَمِ المَأثُورِ ، و الكِتابِ المَسطورِ ، و النُّورِ الساطِعِ ، و الضِّياءِ اللاّمِعِ ، و الأمرِ الصّادِعِ ؛ إزاحَةً لِلشُّبُهاتِ ، و احتِجاجا بِالبَيِّناتِ ، و تَحذِيرا بِالآياتِ .
امام على عليه السلام : گواهى مى دهم كه محمّد ، بنده و فرستاده خداست ، او را با دينِ بلند آوازه و نشانه برگزيده و كتابِ نبشته و نورِ درخشان و پرتو تابان و فرمانِ آشكار و جدا كننده حق از باطل فرستاد تا شبهات را بزدايد و با دليل و برهان ، استدلال كند و با آيات هشدار دهد .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أمسِكْ عن طَريقٍ إذا خِفتَ ضَلالَهُ ؛ فإنَّ الكَفَّ عن حَيرَةِ الضَّلالَةِ خَيرٌ مِن رُكُوبِ الأهوالِ .
امام على عليه السلام : از پيمودن راهى كه بيمِ گمراهى در آن را دارى خوددارى كن ؛ زيرا باز ايستادن از سرگشتگىِ گمراهى ، بهتر از رو يا رو شدن با هول و هراسهاست .
امام على عليه السلام : درنگ كردن هنگام سرگردانى ، از توفيق است .
امام على عليه السلام : هيچ پارسايى چون درنگ كردن هنگام روبرو شدن با شبهه نيست .
امام على عليه السلام : اصل احتياط، توقف هنگام شبهه است .
عنه عليه السلام ـ مِن وَصاياهُ لابنِهِ الحَسنِ عليه السلام ـ : اُوصِيكَ يا حسنُ ـ و كَفى بكَ وَصِيّا ـ بما أوصانِي بهِ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ··· الصَّمتُ عِندَ الشُّبهَةِ .
امام على عليه السلام ـ در سفارش به فرزند خود حسن عليه السلام ـ فرمود : اى حسن! تو را سفارش مى كنم ـ و همين سفارش تو را بس است ـ به آنچه كه رسول خدا صلى الله عليه و آله مرا بدان سفارش فرمود . . . خاموشى هنگام شبهه .
عنه عليه السلام : إنَّ مَن صَرَّحَت لَهُ العِبَرُ عَمّا بَينَ يَدَيهِ مِنَ المَثُلاتِ ، حَجَزَتهُ التَّقوى عن تَقَحُّمِ الشُّبُهاتِ .
امام على عليه السلام : هر كه از كيفرهايى كه بر سر پيشينيانش آمده است، عبرت گيرد ، تقوا و پرهيزگارى او را از فرو افتادن در ورطه شبهات باز دارد .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : حَلالٌ بَيِّنٌ و حَرامٌ بَيِّنٌ و شُبُهاتٌ بَينَ ذلكَ ، فَمَن تَرَكَ ما اشتَبَهَ علَيهِ مِن الإثم فهُو لِما استَبانَ لَهُ أترَكُ .
امام على عليه السلام : حلالى آشكار وجود دارد و حرامى آشكار و ميان اين دو، شبهه هاست ؛ پس كسى كه آنچه را احتمال گناه مى دهد فرو گذارد ، بي گمان، حرامى را كه برايش آشكار است، بيشتر فرو مى گذارد .
عنه عليه السلام : إيّاكَ و الوُقوعَ في الشُّبُهاتِ ، و الوَلُوعَ بِالشَّهَواتِ ؛ فإنّهُما يَقتادانِكَ إلى الوُقُوعِ في الحَرامِ و رُكُوبِ كَثيرٍ مِنَ الآثامِ .
امام على عليه السلام : زنهار از افتادن در شبهات و آزمندى به شهوات ؛ زيرا اين دو امر، تو را به افتادن در حرام و ارتكاب بسيارى از گناهان مى كشانند .