عنه عليه السلام : اِقبَلْ أعذارَ النّاسِ تَستَمِتعْ بإخائهِم ، وَ القَهُمْ بِالبِشرِ تُمِتْ أضغانَهُم .
امام على عليه السلام : عذر خواهى هاى مردم را بپذير تا از برادرى آنان بهره مند شوى، و با روى گشاده ديدارشان كن تا كينه هايشان بميرد.
امام على عليه السلام : خردمندترين مردم، عذر پذيرترين آنها از مردم است.
امام على عليه السلام : بزرگترين گناه، نپذيرفتن عذر است.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : في يَومٍ تَشخَصُ فِيهِ الأبصارُ و تُظلِمُ لَهُ الأقطارُ ··· فلا شَفيعٌ يَشفَعُ ، و لا حَميمٌ يَنفَعُ ، و لا مَعذِرَةٌ تَدفَعُ .
امام على عليه السلام : روزى كه در آن ديده ها خيره مى ماند و همه جا تيره و تار مى شود··· نه شفيعى شفاعت مى كند و نه خويشاوندى سود مى رساند و نه عذرى عذاب را دفع مى كند.
عنه عليه السلام : إنَّما هَلَكَ مَن كانَ قَبلَكُم بِطُولِ آمالِـهِم و تَغَيُّبِ آجالِـهِم ، حتّى نَزَل بِهِمُ المَوعودُ الّذي تُرَدُّ عَنهُ المَعذِرَةُ ، و تُرفَعُ عَنهُ التَّوبَةُ ، وَ تحُلُّ مَعَهُ القارِعَةُ و النِّقمَةُ .
امام على عليه السلام : پيشينيان شما، در حقيقت، به سبب آرزوهاى دراز و از ياد بردن مرگ به هلاكت در افتادند، تا آن كه مرگ بر آنها فرود آمد؛ مرگى كه عذر پذير نيست و مجال توبه باقى نمى گذارد و مصيبت و كيفر با خود مى آورد.
امام على عليه السلام : بر شما باد فرمانبرى از كسى كه در نشناختن او عذرتان پذيرفته نيست.
امام على عليه السلام : اعتراف [به گناه] نوعى پوزش خواهى است؛ انكار (عدم اعتراف به گناه) پاى فشردن [بر آن ]است.
امام على عليه السلام : بسا جرمى كه اعتراف به آن از عذرخواهى بى نياز مى كند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا تَعتَذِرْ مِن أمرٍ أطَعتَ اللّه َ سُبحانَهُ فيهِ ، فكَفى بِذلِكَ مَنقَبَةً .
امام على عليه السلام : از كارى كه با آن خداوند سبحان را فرمان برده اى عذرخواهى مكن؛ زيرا آن كار براى تو افتخارى بزرگ است.
امام على عليه السلام : از كسى كه دوست دارد براى تو عذرى نيابد، عذرخواهى مكن.