احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام ـ در مناجات ـ گفت : خداى من! بخشش تو به اميد من ميدان مى دهد و گذشت تو بالاتر از عمل من است··· خداى من! اگر تو مرا به جُرمم مؤاخذه كنى من تو را به گذشتت باز خواست مى كنم و اگر تو به گناهانم مؤاخذه ام كنى من تو را به آمرزشت باز خواست مى كنم··· پس، مرا چنان كسى قرار مده كه رويت را از او برگرداندى و غفلت او، وى را از بخشايش تو بازداشته است.

امام على عليه السلام ـ در مناجات ـ گفت : خداى من! جُرمم سنگين است؛ زيرا با انجام آن به ميدان جنگ با تو آمدم و گناهم سترگ است؛ زيرا با ارتكاب آن تو را به هماوردى طلبيدم. اما وقتى جرم بزرگ خود و عظمت آمرزش تو را به ياد مى آورم، نتيجه اى كه براى خود از اين دو مى گيرم، گذشتِ رضايتمندانه توست.

امام على عليه السلام ـ در مناجات ـ گفت : اگر گذشت كنى، چه كسى سزاوارتر از تو به گذشت است و اگر كيفر دهى، چه كسى دادگرتر از تو در داورى است؟

امام على عليه السلام : بار خدايا! با من به عفوَت رفتار كن، نه به عدلت.

امام على عليه السلام : فرمانبردار خدا باش و با يادش دمخور و در آن وقت كه از او روى مى گردانى، رويكرد او را به خود در نظر آر؛ او تو را، با آن كه از وى روى گردانده اى و به ديگرى روى آورده اى، به عفو و بخشايش خويش فرا مى خواند و تو را غرق در فضل و كرم خود مى گرداند!

امام على عليه السلام : هر كه از حرامهاى خداوند خويشتندارى كند، بخشش خدا به سوى او بشتابد.

امام على عليه السلام : ليكن خداوند بندگان خود را به انواع سختيها مى آزمايد و به واسطه كوششهاى گوناگون به بندگيشان مى كشد و به اقسام ناخوشايندها و ناملايمات مبتلايشان مى كند تا بدين وسيله كبر را از دلهايشان بيرون بَرد و فروتنى را در جانهايشان جاى دهد و آن را درهايى گشوده به سوى فضل خود و وسايل آسانى براى بخشش خويش قرار دهد.

امام على عليه السلام : خدا را براى آنچه به ما عطا فرموده سپاس مى گوييم و براى آنچه پيش خواهد آمد از او يارى مى جوييم و عافيت و سلامت در دين و عقيده را از او مى طلبيم، همچنان كه سلامت بدنها را از او خواستاريم.

امام على عليه السلام : بنده را نسزد كه به دو چيز اعتماد كند: عافيت و توانگرى، زيرا در حالى كه او را سالم مى بينى، ناگهان بيمار مى شود و در حالى كه توانگرش مى بينى ناگهان به فقر دچار مى گردد.

امام على عليه السلام : عافيت، گواراترين نعمتهاست.