امام على عليه السلام : منگر كه چه كس گفت، بنگر كه چه چيز گفت.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : تَواضَعوا لِمَن تَتَعَلَّمونَ .
مِنهُ العِلمَ و لِمَن تُعَلِّمونَهُ ، و لا تَكونوا مِن جَبابِرَةَ العُلَماءِ فَلا يَقومَ جَهلُكُم بِعِلمِكُم .
امام على عليه السلام : با كسى كه از او دانش مى آموزيد و با كسى كه به او دانش مى آموزيد فروتن باشيد و از علماى متكبّر مباشيد كه در اين صورت علم شما اين جهل (تكبر) را نمى پوشاند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مِن حَقِّ العالِمِ عَلَيكَ أن تُسَلِّمَ عَلَى القَومِ عامَّةً و تَخُصَّهُ دونَهُم بِالتَّحِيَّةِ ، و أن تَجلِسَ أمامَهُ ، و لا تُشيرَنَّ عِندَهُ بِيَدِكَ ، و لا تَغمِزَنَّ بِعَينَيكَ ، و لا تَقولَنَّ : «قالَ فُلانٌ» خِلافا لِقَولِهِ ، و لا تَغتابَنَّ عِندَهُ أحَدا ، و لا تُسارَّ في مَجلِسِهِ ، و لا تَأخُذَ بِثَوبِهِ ، و لا تَلِجَّ .
عَلَيهِ إذا مَلَّ ، و لا تُعرِضَ مِن طُولِ صُحبَتِهِ ، فإنَّما هِيَ بِمَنزِلَةِ النَّخلَةِ تَنتَظِرُ مَتى يَسقُطُ عَلَيكَ مِنها شَيءٌ ؛ فإنَّ المُؤمِنَ العالِمَ لَأعظَمُ أجرا مِنَ الصّائمِ القائمِ الغازي في سَبيلِ اللّه ِ ، فإذا ماتَ العالِمُ انثَلَمَت في الإسلامِ ثُلمَةٌ لا يَسُدُّها شَيءٌ إلى يَومِ القِيامَةِ .
امام على عليه السلام : از جمله حقوق شخص دانشمند بر تو اين است كه [هر گاه در ميان جمعى بود] بر همگان سلام كنى و به او نيز اختصاصا سلام گويى، رو به رويش بنشينى، در حضور او با دست و چشم و ابرو اشاره نكنى، در مخالفت با نظر او نگويى: «فلانى چنين گفته است». نزد او از كسى غيبت نكنى، در مجلسش در گوشى صحبت نكنى، جامه اش را نگيرى، اگر خسته بود، در سؤال كردن اصرار نورزى. از طول مجالسش به تنگ نيايى؛ زيرا حكايت همنشينى با او حكايت درخت خرمايى است كه انتظار مى كشى تا كى از آن چيزى براى تو بيفتد. همانا پاداش مؤمن دانشمند بيشتر از روزه دار شب زنده دارى است كه در راه خدا بجنگد. هر گاه دانشمند بميرد، رخنه اى در اسلام پديد آيد كه تا قيامت چيزى آن را نبندد.
امام على عليه السلام : چاپلوسى و حسادت از اخلاق مؤمن نيست، مگر در تحصيل دانش.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا تَزدَرِيَنَّ العالِمَ و إن كانَ حَقيرا ، و لا تُعَظِّمَنَّ الأحمَقَ و إن كانَ كَبيرا .
امام على عليه السلام : دانشمند را هرگز حقير مشمار، هر چند كوچك باشد و نادان را بزرگ مشمار، هر چند [به لحاظ موقعيتهاى اجتماعى و دنيايى] بزرگ باشد.
امام على عليه السلام : هر گاه دانشمندى را ديدى، چاكرى او كن.
امام على عليه السلام : هر كه دانشمندى را احترام نهد خدا را احترام كرده است .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : عَلى المُتَعَلِّمِ أن يُدئبَ نَفسَهُ في طَلَبِ العِلمِ ، و لا يَمَلَّ مِن تَعَلُّمِهِ ، و لا يَستَكثِرَ ما عَلِمَ .
امام على عليه السلام : بر دانش آموز است كه خود را در طلب علم كوشا سازد و از آموختن دانش خسته نشود و دانسته هاى خود را زياد نشمارد.
امام على عليه السلام : هر چيزى وقتى كم شود ارزش پيدا مى كند، مگر دانش كه وقتى زياد شود ارزشمند مى گردد.