الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَن كَثُرَ كلامُهُ كَثُرَ خَطَؤُهُ ، و مَن كَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَياؤهُ ، و مَن قَلَّ حَياؤهُ قَلَّ وَرَعُهُ ، و مَن قَلَّ وَرَعُهُ ماتَ قَلبُهُ ، و مَن ماتَ قَلبُهُ دَخَلَ النّارَ .
امام على عليه السلام : هر كه سخن بسيار گويد، خطايش بسيار شود و هر كه بسيار خطا كند، شرم و حيايش كم شود و هر كه كم شرم و حيا شود، پارسايى اش كاهش يابد و هر كه پارسايى اش كم شود، دلش بميرد و هر كه دلش بميرد، به آتش رود.
امام على عليه السلام : كسى كه گفتارش اندك باشد، عيبش نابود شود.
امام على عليه السلام : كم گوى، تا از ملامت در امان مانى.
امام على عليه السلام : هر گاه عقل كامل شود، سخن گفتن كاستى گيرد.
عنه عليه السلام : كانَ لي فيما مَضى أخٌ في اللّه ِ··· و كانَ إذا غُلِبَ علَى الكلامِ لم يُغلَبْ علَى السُّكوتِ ، و كانَ على ما يَسمَعُ أحرَصَ مِنهُ على أن يَتكَلَّمَ .
امام على عليه السلام : مرا در گذشته برادرى بود در راه خدا كه··· و اگر در سخن مغلوب مى شد، در سكوت مغلوب نمى شد و به شنيدن حريصتر بود تا گفتن.
عنه عليه السلام : إن أحبَبتَ سَلامَةَ نفسِك و سَترَ مَعايبِكَ فَأقلِلْ كلامَكَ و أكثِرْ صَمتَكَ ، يَتَوَفَّرْ فِكرُكَ و يَستَنِرْ قَلبُكَ .
امام على عليه السلام : اگر دوستدار سلامت جان خود و پوشيده ماندن عيبهايت هستى، كمتر سخن گوى و بيشتر خاموش باش، تا انديشه ات فزونى گيرد و دلت نورانى شود.
عنه عليه السلام : إذا أرادَ اللّه ُ سبحانَهُ صَلاحَ عَبدٍ ألهَمَهُ قِلَّةَ الكلامِ و قِلَّةَ الطَّعامِ و قلَّةَ المَنامِ .
امام على عليه السلام : هر گاه خداوند سبحان صلاح بنده اى را بخواهد، كم گويى و كم خورى و كم خوابى را در دل او افكند.
امام على عليه السلام : كم گويى، عيبها را مى پوشاند و گناهان را مى كاهد.
امام على عليه السلام : كم گويى، معايب را مى پوشاند و از لغزش ايمن مى گرداند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الكلامُ في وَثاقِكَ ما لم تَتَكلَّمْ بهِ ، فإذا تَكَلَّمتَ بهِ صِرتَ في وَثاقِهِ ، فَاخزُنْ لِسانَكَ كما تَخزُنُ ذَهَبَكَ و وَرِقَكَ ، فَرُبَّ كَلِمَةٍ سَلَبَت نِعمَةً و جَلَبَت نِقمَةً .
امام على عليه السلام : تا سخن را به زبان نياورده اى، سخن در بند توست. همين كه آن را به زبان آوردى، تو در بند سخن در مى آيى. پس همان گونه كه زر و سيم خود را در گنجينه مى نهى، زبانت را نيز در گنجخانه دهان نگه دار؛ كه بسا سخنى نعمتى را از كف برده و خشم و كيفرى [الهى] را آورده است.