امام على عليه السلام : تاج پادشاه، دادگرى اوست.
امام على عليه السلام : هرگاه روزگاران فاسد شود، فرومايگان حاكم مى شوند.
امام على عليه السلام : ضعف و ناتوانى پادشاه براى ملّت بدتر از ستم پادشاه است.
امام على عليه السلام : خشم شاهان، پيك مرگ است.
امام على عليه السلام : شهرياران دنيا و آخرت، فقيران خشنود [به قسمت خويش ]هستند.
امام على عليه السلام : شهرياران بهشت، پرهيزگاران و مخلصانند.
امام على عليه السلام : آفت شاهان، بدرفتارى است؛ آفت وزيران، بد سگالى.
امام على عليه السلام : مردم، در حقيقت، با شاهان و دنيايند، مگر آن كس كه خداوند او را حفظ كند.
عنه عليه السلام : إذا بُني المُلك على قَواعِدِ العَدلِ و دَعَمَ بدعائمِ العَقلِ ، نَصَرَ اللّه ُ مُوالِيَهُ و خَذَلَ مُعادِيَهُ .
امام على عليه السلام : هرگاه حكومت بر پايه هاى دادگرى بنا شود و با ستون هاى خرد برپا گردد، خداوند دوستداران آن را يارى رساند و دشمنانش را تنها و بى ياور گذارد.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ثُمّ خَلَقَ سُبحانَهُ لإسكانِ سَماواتهِ ، و عِمارَةِ الصَّفيحِ الأعلى مِن مَلَكوتِهِ ، خَلقا بَديعا مِن مَلائكتهِ ، و مَلأ
بِهِم فُروجَ فِجاجِها ، و حَشا بِهِم فُتوقَ أجوائها (أجْوابِها) .
امام على عليه السلام : سپس، خداوند سبحان براى اسكان دادن در آسمان هاى خود و آباد ساختن آسمان بلند ملكوت خويش، مخلوقاتى بديع، يعنى فرشتگانش را بيافريد و به وسيله آنها شكاف هاى راه هاى گشاده آسمان ها را پر كرد و فاصله هاى ميان فضاهاى آنها را با آنان بياكَند.