امام على عليه السلام : دعوت مرگ را به گوش هاى [جانِ] خود بنيوشانيد، پيش از آنكه فرا خوانده شويد.
عنه عليه السلام : إنّ العاقِلَ يَنبَغي أن يَحذَرَ المَوتَ في هذهِ الدّارِ ، و يُحسِنَ لَهُ التأهُّبَ قبلَ أن يَصِلَ إلى دارٍ يَتَمنّى فيها المَوتَ فلا
يَجِدُهُ .
امام على عليه السلام : خردمند را سزد كه در اين سرا، از مرگ به هوش باشد و پيش از رسيدن به سرايى كه در آن مرگ را آرزو كند و نيابدش، خود را براى مرگ به خوبى آماده گرداند.
امام على عليه السلام : وقتى از هجوم مرگ ايمنى نيست، آماده نشدن براى آن از ناتوانى است.
عنه عليه السلام : تارِكُ التّأهُّبِ للمَوتِ و اغتِنامِ المَهَلِ غافِلٌ عن هُجومِ الأجَلِ ، تَرَحَّلوا فقد جُدَّ بِكُم ، و استَعِدّوا للمَوتِ فقد أظَلَّكُم .
امام على عليه السلام : كسى كه خود را براى مرگ آماده نسازد و فرصت ها را غنيمت نشمرد، از هجوم اجل غافل است. بار سفر بربنديد، كه براى بردن شما شتاب است، براى مرگ آماده شويد، كه بر شما سايه افكنده است.
عنه عليه السلام : اِعلَمْ أنّ أمامَكَ عَقَبةً كَؤودا المُخِفُّ فيها أحسَنُ حالاً (أمراً) مِن المُثقِلِ ، و المُبطِئُ علَيها أقبَحُ حالاً من المُسرِعِ ··· فارتَدْ لنفسِكَ قَبلَ نُزولِكَ، و وَطِّئِ المَنزِلَ قبلَ حُلولِكَ .
امام على عليه السلام : بدان كه فراپيش تو گردنه اى است دشوار، كه در عبور از آن، سبكبار ، نكو حال تر از گرانبار است و آنكه آهسته مى رود از آنكه شتاب مى ورزد بد حال تر بُوَد··· پس، قبل از فرود آمدنت براى خود پيشروى روانه ساز و پيش از آنكه بار افكنى، منزلگاه را آماده ساز.
امام على عليه السلام : مرگ، تو را شتابان تعقيب مى كند، پس، غافل مباش.
امام على عليه السلام : كسى كه براى سفرش آماده باشد، در حَضَرش شادمان و آسوده خاطر است.
امام على عليه السلام : وارد شونده اى كه با خود رستگارى يا بدبختى مى آورد، سزاوار بهترين آمادگى است.
امام على عليه السلام : مبادا مرگ در حالى به سراغت آيد كه تو [چون بنده اى فرارى] از خداوندگارت در طلب دنيا گريخته باشى.
عنه عليه السلام : اِزهَدْ في الدُّنيا و اعزِفْ عَنها ، و إيّاكَ أن يَنزِلَ بكَ المَوتُ و أنتَ آبِقٌ مِن ربِّكَ في طَلبِها فتَشقى .
امام على عليه السلام : به دنيا بى اعتنا باش و از آن دورى كن و مبادا مرگ در حالى به سراغت آيد كه [چون بنده اى فرارى ]از خداوندگارت در طلب دنيا گريخته باشى و در نتيجه، بدبخت شوى.