احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام ـ در پاسخ به مردى كه گفت : [روزى ]بلال صحبت مى كرد و در كلامش لَحن و اشتباه بود و مردى به او مى خنديد ـ فرمود : اى بنده خدا! مقصود از اِعراب كلام، درست و صحيح ساختن آن است براى درست و پيراسته كردن اعمال. چه سود كه فلان كس سخنانش با اعراب و درست باشد، اما اَعمالش دچار زشت ترين خطاها باشد؟ و بلال را چه زيان كه در گفتارش، خطا باشد، اما اعمالش كاملاً درست و پيراسته؟!

امام على عليه السلام : انديشيدن پيش از پرداختن به كار، [آدمى را] از پشيمانى ايمن مى گرداند.

امام على عليه السلام : كسى كه كمتر اعتماد كند، به سلامت ماند؛ كسى كه زياد اعتماد كند پشيمان شود.

امام على عليه السلام : انسان به آنچه [براى آخرتش ]پيش فرستاده است مى رسد و بر آنچه از خود بر جاى گذاشته باشد پشيمان مى گردد.

امام على عليه السلام : ثمره تفريط پشيمانى است، و ثمره استوار انديشى سلامت.

امام على عليه السلام : مخالفت كردن با مشاورِ دلسوز فهميده كار آزموده، حسرت به بار مى آورد و پشيمانى در پى دارد.

امام على عليه السلام : سخت ترين پشيمانى و بيشترين سرزنش دامنگير كسى مى شود كه شتابكار و بى فكر است و وقتى كار از كار گذشت تازه به سر عقل مى آيد.

امام على عليه السلام : بدانيد كه شرايع دين يكى است و راه هايش راست است. هر كه اين راه ها را در پيش گيرد، به مقصد برسد و سود برد و هر كه از آنها باز ماند، گمراه و پشيمان شود.

امام على عليه السلام ـ در نامه اى به معاويه ـ نوشت : بترس از روزى كه هر كس فرجام كار خويش را پسنديده يابد، نكو حال باشد و هر كس زمام اختيار خويش را به دست شيطان سپارد و با وى نستيزد، به پشيمانى گرفتار آيد.

امام على عليه السلام ـ در وصف غافلگير شدگان مرگ ـ فرمود : به ياد مى آورد اموالى را كه گرد آورده و در به دست آوردن آنها چشمش را بر هم نهاده [و از هر راهى فراهم آورده است]··· او از آنچه كه هنگام مرگ برايش آشكار گشته است، انگشت ندامت به دندان مى گزد.