عنه عليه السلام ـ في وصيَّتِهِ لابنهِ الحسَنِ عليه السلام ـ : و اعلَمْ يا بُنَيَّ أنّ أحَدا لَم يُنبِئْ عنِ اللّه ِ سبحانَهُ كما أنبأ عَنهُ الرَّسولُ صلى الله عليه و آله فارضَ بهِ رائدا ، و إلَى النَّجاةِ قائدا .
امام على عليه السلام ـ در وصيت به فرزند بزرگوارش امام حسن عليه السلام ـ نوشت : بدان اى فرزندم كه هيچ كس چون رسول خدا صلى الله عليه و آله از خداى سبحان خبر نداده است. پس او را به عنوان پيشرو و پيشواى خود به سوى نجات بپذير.
عنه عليه السلام : و ما بَرِحَ للّه ِ ـ عَزَّت آلاؤهُ ـ في البُرهَةِ بَعدَ البُرهَةِ ، و في أزمانِ الفَتَراتِ ، عِبادٌ ناجاهُم في فِكرِهِم ··· بمَنزِلَةِ الأدِلَّةِ في الفَلَواتِ (القُلوبِ) ، مَن أخَذَ القَصدَ حَمِدوا إلَيهِ طَريقَهُ ، و بَشَّروهُ بالنَّجاةِ ، و مَن أخَذَ يَمينا و شِمالاً ذَمُّوا إلَيهِ الطَّريقَ ، و حَذَّروهُ مِنَ الهَلَكَةِ .
امام على عليه السلام : خداوند را ـ كه نعمت هايش ارجمند و بى شمار است ـ همواره در هر برهه اى و در هر دوره اى از فترت (فاصله ميان ظهور دو پيامبر) بندگانى بوده كه در درون انديشه هايشان با ايشان راز مى گفته است··· اينان به منزله راهنمايان در بيابان (قلب ها) هستند. آنكه راه راست را بپيمايد او را در پيمودن آن راه مى ستايند و به نجات و رستگارى بشارتش مى دهند و آنكه به راست و چپ كج شود راهى را كه در پيش گرفته است نكوهش مى كنند و او را از هلاكت برحذر مى دارند.
امام على عليه السلام : اى مردم! امواج فتنه ها را با كشتى هاى نجات بشكافيد.
امام على عليه السلام : با حق باشيد تا نجات با شما باشد.
امام على عليه السلام : نجات و رهايى با ايمان همراه است.
عنه عليه السلام : ثَلاثٌ فيهِنَّ النَّجاةُ : لُزومُ الحَقِّ ،
و تَجَنُّبُ الباطِلِ ، و رُكوبُ الجِدِّ .
امام على عليه السلام : نجات و رستگارى در سه چيز است : پايبندى به حقّ، دورى از باطل و سوار شدن بر مَركب جدّيت.
عنه عليه السلام ـ في التَّزهيدِ في الدُّنيا ـ : و ذلكَ زَمانٌ لا يَنجو فيهِ إلاّ كُلُّ مُؤمِنٍ نُومَةٍ ، إن شَهِدَ لَم يُعرَفْ ، و إن غابَ لم يُفتَقَدْ ، اُولئكَ مَصابيحُ الهُدى .
امام على عليه السلام ـ در ترغيبِ بى اعتنايى به دنيا ـ فرمود : زمانى فرا مى رسد كه هيچ كس در آن زمان نجات نمى يابد، مگر مؤمن گمنام و بى نام و نشانى كه اگر [در جمعى ]حاضر باشد كسى او را نمى شناسد و اگر [از جمعى ]غايب باشد كسى به جستجويش برنمى آيد. اينان چراغ هاى هدايتند.
عنه عليه السلام : النّاسُ ثَلاثَةٌ : فعالِمٌ ربّانيٌّ ، و مُتَعَلِّمٌ على سَبيلِ نَجاةٍ ، و هَمَجٌ رَعاعٌ .
امام على عليه السلام : مردم سه دسته اند : عالم ربّانى، علم جويى كه در راه نجات و رستگارى است و فرو مايگانى كه اين سو و آن سو مى روند .
عنه عليه السلام ـ في صِفَةِ الإسلامِ ـ : فجَعَلَهُ أمنا لِمَن عَلِقَهُ ، و سِلما لِمَن دَخَلَهُ (عَقَلَهُ) ··· و نَجاةً لِمَن صَدَّقَ .
امام على عليه السلام : در وصف اسلام ـ فرمود : خداوند آن را براى كسى كه بدان چنگ در زند مايه امن و امان ، براى كسى كه بدان در آيد (فرا گيرد) مايه سلامت و براى كسى كه تصديقش كند موجب نجات قرار داد.
عنه عليه السلام : علَيكُم بكِتابِ اللّه ِ ؛ فإنَّهُ الحَبلُ المَتينُ ، و النُّورُ المُبينُ ، و الشِّفاءُ النّافِعُ ، و الرِّيُّ النّاقِعُ ، و العِصمَةُ لِلمُتَمَسِّكِ ، و النَّجاةُ لِلمُتَعَلِّقِ .
امام على عليه السلام : به كتاب خدا چنگ زنيد كه ريسمانى محكم است و نورى روشنگر و شفا بخشى سودمند و آبى تشنگى زدا و براى آن كه بدان چنگ زند، مايه مصونيت از خطاست و براى آن كه بدان بياويزد موجب رهايى است.