امام على عليه السلام : كسى كه چشم خود را پايين اندازد، دلش را آسوده گرداند.
امام على عليه السلام : هركه چشم خود را پايين اندازد، كمتر افسوس خورد و از نابودى در امان ماند.
امام على عليه السلام : فروهشتن چشم ها چه نيكو بازدارنده اى است از خواهش هاى نفسانى.
امام على عليه السلام : هركه نگاه هايش پاك باشد، ويژگى هايش نيكو شود.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : كُلُّ قَولٍ لَيسَ للّه ِ فيهِ ذِكرٌ فلَغوٌ ، و كلُّ صَمتٍ لَيسَ فيهِ فِكرٌ فسَهوٌ ، و كلُّ نَظَرٍ لَيسَ فيهِ اعتِبارٌ فلَهوٌ .
امام على عليه السلام : هر سخنى كه در آن ياد خدا نباشد لغو است، و هر سكوتى كه با انديشيدن همراه نباشد سهو است، و هر نگاهى كه در آن پند آموزى نباشد لهو است.
عنه عليه السلام : إنّ المؤمِنَ إذا نَظَرَ اعتَبرَ ، و إذا سَكَتَ تَفَكَّرَ ، و إذا تَكَلَّمَ ذَكَرَ ··· و المُنافِقُ إذا نَظَرَ لَها ، و إذا سَكَتَ سَها ، و إذا تَكَلَّمَ لَغا .
امام على عليه السلام : مؤمن هرگاه بنگرد عبرت گيرد، و هرگاه خاموش باشد بينديشد، و هرگاه سخن گويد ياد خدا كند ··· و منافق هرگاه بنگرد نگاهش بيهوده است، و هرگاه خاموش باشد در سهو و غفلت است، و هرگاه سخن گويد لغو و باطل به زبان آورد.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : قَسَمَ أرزاقَهُم ، و أحصى آثارَهُم و أعمالَهُم ، و عَدَدَ أنفُسِهِم ، و خائنَةَ أعيُنِهِم ، و ما تُخفي صُدورُهُم مِن الضَّميرِ .
امام على عليه السلام : [خداوند] روزى هاى مردم را تقسيم فرموده و اثرها و كردارها و شمار نَفَس ها و نگاه هاى دزدانه چشم ها و آنچه را كه سينه ها نهان مى دارند، مى داند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لَكُم أوّلُ نَظرَةٍ إلَى المرأةِ ، فلا تُتبِعوها بِنَظرَةٍ اُخرى و احذَروا الفِتنَةَ .
امام على عليه السلام : اولين نگاه شما به زن حقّ شماست، اما آن را با نگاهى ديگر دنبال نكنيد و از فتنه برحذر باشيد.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إذا رأى أحَدُكُمُ امرأةً تُعجِبُهُ فلْيَأْتِ أهلَهُ ؛ فإنَّ عِندَ أهلهِ مِثلَ ما رأى ، و لا يَجعَلَنَّ لِلشَّيطانِ إلى قَلبِه
سَبيلاً ، و ليَصرِفْ بَصَرَهُ عَنها ، فإن لَم تَكُنْ لَهُ زَوجَةٌ فَلْيُصَلِّ رَكعَتَينِ و يَحمَدِ اللّه َ كثيرا ، و يُصَلّي علَى النَّبيِّ و آلِهِ ، ثُمّ ليَسألِ اللّه َ مِن فَضلِهِ فإنّهُ يُبيحُ لَهُ برأفتِهِ ما يُغنيهِ .
امام على عليه السلام : هرگاه فردى از شما زنى را ديد و از او خوشش آمد، برود و با همسر خود همبستر شود؛ زيرا نظير آنچه ديده است در همسر خود او نيز هست. شيطان را به دل خود راه ندهد و چشم خود را از آن زن برگرداند. اگر زن ندارد دو ركعت نماز بخواند و بسيار حمد خدا گويد و بر پيامبر و آل او صلوات فرستد و آنگاه از خداوند مسألت كند كه از فضل خويش عطايش فرمايد. خداوند از روى مهر و رأفت خود نياز او را برطرف خواهد ساخت.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في صِفَةِ الرّاغبينَ في اللّه
سبحانَهُ بعدَ ذِكرِ أصنافِ أهلِ الدُّنيا ـ : و بَقِيَ رِجالٌ غَضَّ أبصارَهُم ذِكرُ المَرجِعِ ، و أراقَ دُموعَهُم خَوفُ المَحشَرِ ، فهُم بَينَ شَريدٍ نادٍّ ، و خائفٍ مُقموعٍ ، و ساكِتٍ مَكعومٍ ، و داعٍ مُخلِصٍ ، و ثَكلانَ مُوجَعٍ .
امام على عليه السلام ـ بعد از برشمردن طبقات مردم دنيا، در وصف مشتاقان خدا پرداخت ـ فرمود : [پنجم ]مردانى چند باقى مى مانند كه ياد روز بازگشت (رستاخيز) ديدگانشان را [از ديدن حرام و لذّت هاى اين جهانى ]فرو مى پوشاند و ترس از روز محشر اشك هايشان را جارى مى سازد. پس، برخى از آنان از مردم گريزان و رميده اند و برخى مقهور و ترسان و برخى خاموش و دهان بسته و برخى از روى اخلاص به دعا نشسته و برخى اندوهگين و دردمندند.