خداوند، بندگان مؤمن خود را به وسيله نمازها و زكات ها و جدّيت در روزه دارى روزهاى واجب حفظ مى كند، تا اعضا و جوارحشان آرام، ديدگانشان خاشع، جان هايشان فروتن و دل هايشان خاشع گردد.
خوبى و بدى جز با مردم شناخته نمى شوند. پس اگر مى خواهى خوبى را بشناسى، خوبى كن تا اهل آن را بشناسى و اگر مى خواهى بدى را بشناسى، بدى كن، تا اهلش را بشناسى.
بدانيد كه آنچه خداوند براى انسان مقدّر كرده است، بى كم و كاست به او مى رسد، هر چند در چاره انديشى و پيدا كردن راه هاى كسب روزى ناتوان باشد و نيز بيش از آنچه خداوند برايش مقدّر كرده به او نرسد، هر چند بسيار زرنگ و چاره انديش باشد.
امام على عليه السلام: اَ لْعَجْزُ مَعَ لُزومِ الْخَيْرِ خَيْرٌ مِنَ القُدْرَةِ مَعَ رُكوبِ الشَّرِّ؛
