احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

هيچ مرد و زن مؤمنى نيست كه دست محبّت بر سر يتيمى بگذارد، مگر اين كه خداوند به اندازه هر تار مويى كه بر آن دست كشيده است، ثوابى برايش بنويسد.

نماز، دژ محكم خداوند مهربان و وسيله راندن شيطان است.

نيكى كردن، در سرشتِ نيكان است و بدى كردن، در سرشت بَدان.

همنشين خوب نعمت و همنشين بد، بلا و مصيبت است.

خداى تعالى كتابى راهنما فرستاد و در آن خوب و بد را روشن ساخت. پس راه خوبى را پيش گيريد تا هدايت شويد و از راه بدى دورى جوييد تا به مقصد برسيد.

خوشبخت كسى است كه از (سرنوشت) ديگران پند بگيرد و بدبخت كسى است كه فريب هوا و هوس خود را بخورد.

گروهى از يهود درباره چيزى از پيامبر صلي الله عليه و آله پرسيدند. آن حضرت فرمودند: «فردا بياييد تا جوابتان را بدهم» و اِن شاء اللّه نگفتند، پس تا چهل روز، از آمدن جبرئيل عليه السلام نزد پيامبر جلوگيرى شد. بعد از چهل روز، جبرئيل بر پيامبر فرود آمد و گفت: هرگز در مورد چيزى مگو: «من فردا چنين مى كنم»، مگر اين كه [بگويى] اِن شاء اللّه .

انسان با غيرت، هرگز زنا نمى كند.

حقّ فرزند بر پدر ، آن است كه نام خوب بر او بگذارد و او را خوب تربيت كند و قرآن به او بياموزد .

بر زبان مؤمن نورى (الهى) است و درخشان و برزبان منافق شيطانى است كه سخن مى گويد.