از هر دانشى بهترينش را انتخاب كنيد. زنبورِ عسل از هر گلى زيباترينش را مى خورد. در نتيجه دو جواهر گران بها از آن توليد مى شود: يكى (عسل) براى مردم شفاست و ديگرى (موم) كه از آن روشنايى مى گيرند .
پس از خودت، چيزى از دنيا بر جاى مگذار؛ زيرا آن را براى يكى از اين دو خواهى گذارد. يا كسى كه آن را در طاعت خدا به كار مى برد پس با چيزى كه تو با آن بدبخت شده اى، خوشبخت مى شود. و يا كسى كه با آن نافرمانى خدا را مى كند و با آنچه تو براى او فراهم كردى بدبخت مى شود. پس تو در نافرمانى [خدا] ياور او هستى و هيچ يك از اين دو را شايسته نيست بر خودت مقدّم بدارى.
بهترين چيزهايى كه اهل توسّل، با آنها به خداى پاكِ متعالْ متوسّل مى شوند، عبارت اند از: ايمان به خدا و رسول او ... و صدقه پنهانى كه گناه را پاك مى كند و صدقه آشكار كه جلوى مرگ هاى بد را مى گيرد.
در تفسير «لا حول و لا قوة الا باللّه (هيچ توان و نيرويى به جز از جانب خدا نيست)» فرمود: ما با وجود خداوند، مالكِ چيزى نيستيم و جز آنچه او ما را مالكش گردانيده، چيزى نداريم. پس وقتى چيزى را به مالكيت ما درآورْد كه او نسبت به آن مالك تر از ماست، تكليفى بر عهده ما نهاده است و وقتى آن را از ما بگيرد، [در واقع،] تكليف خود را از دوش ما برداشته است.
اى مردم! وفاى به عهد، همزاد راستگويى است و من سپرى نگه دارنده تر از آن نمى شناسم. كسى كه بداند آخرتى در پيش است، عهد شكنى نمى كند؛ امّا اكنون در روزگارى به سر مى بريم كه بيشتر مردمِ آن، عهدشكنى را زيركى مى دانند و نادانان روزگار، عهد شكنى را زرنگى مى نامند.
