از آنچه خداوند ـ عزّ و جلّ ـ روزى تان كرده، اِنفاق كنيد (به ديگران ببخشيد)؛ چرا كه اِنفاق كننده، همانند مجاهدِ راه خداست. هر كس يقين داشته باشد كه خدا برايش جُبران مى كند، بخشنده خواهد شد و با اِنفاق كردن، سخاوت خود را نشان خواهد داد.
از دنيا، آنچه را به تو رو كرد، بگير و آنچه را از تو روى گرداند [و به دست تو نيامد]، رها كن، و اگر اين كار را نمى كنى، دست كم، در طلب دنيا، زياده رَوى مكن.
در خطبه اى در جنگ صفين فرمودند: اى مردم! خدا ـ كه نامش بلند باد ـ شما را به تجارتى رهنمون شده كه شما را از عذاب، نجات مى دهد و به خير و خوبى نزديك مى گرداند. آن تجارت، عبارت از ايمان به خدا و رسولش و جهاد در راه اوست و ثواب آن جهاد را هم آمرزش گناهان و خانه هاى پاكيزه در بهشت هاى جاويدان قرار داده است و البته خشنودى خدا، بالاتر از اين هاست. او كسى را كه دوست مى دارد، به شما معرفى كرده و فرموده است: «خدا، كسانى را دوست دارد كه در راه او مى جنگند و صفوفشان چنان [منظّم و استوار] است كه گويى بنايى از سُرب اند» پس صفوف خود را همچون سازه اى برافراشته از سرب، استوار كنيد؛ زره پوشان را جلو بيندازيد و بى زرهان را در صفوف عقب قرار دهيد.
