احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام : بد سرايى است دنيا براى كسى كه خود را در آن [براى آخرت ]آماده نكند و در آن بيمناك نباشد .

امام على عليه السلام : همانا خداى سبحان دنيا را براى پس از آن آفريده و اهل دنيا را در آن مى آزمايد تا معلوم شود كه چه كسى نيك كردارتر است ، ما براى دنيا آفريده نشده ايم و به كوشش در آن [براى به دست آوردن حطام دنيوى] مأمور نگشته ايم .

امام على عليه السلام : دنيا ، نه براى خودش ، كه براى جز خود آفريده شده است .

امام على عليه السلام : پيش از آن كه پيكرهايتان از دنيا برود ، دلهاى خود را از آن بيرون بريد ؛ زيرا در اينجا آزمايش مى شويد و براى جز آن آفريده شده ايد.

امام على عليه السلام : بدانيد كه دنيا سرايى است كه هيچ كس از آن به سلامت نمى رهد ، جز با دل بركندن از آن . و هيچ كس به واسطه كارى كه براى دنيا كند ، نجات نمى يابد . مردم براى آزمايش، گرفتار دنيا شده اند . آنچه را از دنيا به خاطر دنيا برگرفتند از دستشان برود و بايد حساب پس دهند و آنچه را از دنيا براى غير آن (آخرت) به دست آوردند، به آن برسند و هميشه با آنهاست .

امام على عليه السلام : اندكِ دنيا ، بهتر است از بسيار آن و آنچه به قدر كفايت باشد ، شايسته تر است از آن مقدار كه به نابودى آدمى انجامد .

امام على عليه السلام : متاع دنيا ، همچون خرده ريز و بى ارزش است و مال و ميراثش گل و لاى و لجن . به قدر كفاف از آن برگرفتن، بهتر است از جمع كردن آن . دل بركندن از آن آرام بخش تر است تا دل بستن به آن. فزون خواه، محكوم به فقر و درويشى است و دنيا گريز، در آرامش و آسودگى .

امام على عليه السلام ـ به مردى كه از نيازمندى خود نزد او شِكوه كرد ـ فرمود : بدان كه هر چه از دنيا بيش از قوت و نيازت به تو رسد تو خزانه دار آن براى ديگران هستى .

امام على عليه السلام : در دنيا بيش از احتياج نجوييد و بيش از كفاف از آن نخواهيد .

امام على عليه السلام : اين پيامبران و برگزيدگان خدا هستند كه از دنيا دل بركندند . . . و سپس مردمان صالح و پارسا در پى آنان رفتند . . . و دنيا را چون مردارى ديدند كه جز در حال ضرورت، خوردن از آن بر هيچ كس روا نيست و از آن به اندازه اى خوردند كه زنده بمانند و نميرند و دنيا را به منزله لاشه اى بس گنديده دانستند كه هر كس [از آنها] بر آن مى گذشت دهان [و بينى] خود را مى گرفت . آنان از دنيا به كمترين قوت بسنده مى كردند···
برادران من! به خدا سوگند، دنيا ، در اين سراى و آن سراى ـ در نظر كسى كه انديشه اش را ناب و فكرش را خالص گرداند ـ گنديده تر از لاشه و نا خوشايندتر از مردار است ، اما آن كه كارش دباغى پوست است ، مانند كسى كه از كنار آن لاشه و مردار مى گذرد، يا نزديكش نشسته است، گنديدگى آن را حس نمى كند و بوى آن آزارش نمى دهد.