احادیث امام صادق علیه السلام

مردى در حضور امام صادق عليه السلام از ثروتمندان، سخن به ميان آورد و از آنان بدگويى كرد. حضرت فرمودند: خاموش! ثروتمند، چنانچه به خويشاوندان خود رسيدگى كند و به برادرش احسان نمايد، خداوند دو برابر به او مزد مى دهد؛ زيرا خداوند مى فرمايد: «اموال و فرزندانتان، شما را به ما نزديك نمى كنند، مگر مؤمنان و شايسته كاران را كه پاداش دو چندان دارند».

من خوبى را مانند نامش [خوب و زيبا] ديدم و هيچ چيز بهتر از خوبى نيست، مگر پاداش آن و همين هم از آن اميد مى رود. و چنين نيست كه هر كس دوست داشت به مردم خوبى كند، اين كار را انجام دهد و چنين نيست كه هر كس رغبت به خوبى كردن داشت توان انجام آن را داشته باشد يا هر كس توانايى خوبى كردن را داشت [فرصت و] توفيق آن را نيز به دست آورد؛ بلكه هرگاه رغبت و توانايى و توفيق با هم گرد آيند، آن گاه است كه خوشبختى براى خوبى كننده و آن كه در حقّش خوبى شده است، به طور كامل فراهم مى آيد.

اگر به كسى خوبى كردى، آن را با منّت گذاشتن و به رخ كشيدنِ زياد، ضايع نكن؛ بلكه با خوبى بهترى ادامه اش بده؛ زيرا اين كار براى اخلاق تو زيبنده تر است و پاداش آخرتت را حتمى تر مى كند.

اخبار شما و گذشتگان و آيندگان شما و خبرهاى آسمان و زمين، در قرآن آمده است، و اگر كسى نزد شما بيايد و [با تكيه بر قرآن] از آنها خبرتان دهد، حتما تعجب خواهيد نمود.

در اين سخن خداوند كه فرمود: «اگر نمى دانيد، از اهل ذكر (دانايان) بپرسيد»، ذكر، همان قرآن است و اهل ذكر، خاندان محمّد عليهم السلاماند.

غذا دادن به اسير، وظيفه اى است به گردن كسى كه او را به اسارت گرفته است ... پس سزاوار است كه اسير، چه كافر باشد و چه غير كافر، خوراك و آب داده شود و در سايه قرار گيرد و با او مُدارا شود.

حقِّ صدقه اين است كه بدانى هر صدقه اى، پس اندازِ تو نزد پروردگارت ـ عزّ و جلّ ـ است و سپرده اى است كه احتياجى به شاهد گرفتن براى آن نيست و اين كه اطمينان تو به سپرده اى كه پنهانى به وديعه مى گذارى (صدقه اى كه پنهانى مى دهى)، بيشتر از چيزى باشد كه آشكارا مى سپارى و اين كه بدانى صدقه، در دنيا بلاها و بيمارى ها را از تو دور مى گرداند و در آخرت، آتش جهنّم را.

در اين گفته خداوند كه فرمود: «ابراهيم، بردبار و زارى كننده و توبه كار بود»، [زارى كننده] يعنى بسيار دعا كننده.