الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن صارَ إلى أخيهِ
المؤمنِ في حاجَتِهِ أو مُسَلِّما فحَجَبَهُ ، لَم يَزَلْ في لَعْنةِ اللّه ِ إلى أنْ حَضَرَتْهُ الوَفاةُ .
امام صادق عليه السلام : كسى كه براى طلب حاجت خود، يا براى سلام و احوالپرسى نزد برادر مؤمن خود رود و او خود را از وى مخفى كند ، تا زنده است، پيوسته در لعنت خدا باشد .
عنه عليه السلام : أيُّما مؤمنٍ كانَ بَيْنَهُ و بينَ مؤمنٍ حِجابٌ ضَرَبَ اللّه ُ عزّ و جلّ بَينَهُ و بينَ الجَنّةِ سَبعينَ ألفَ سُورٍ ، ما بَينَ السُّورِ إلى السُّورِ مَسيرَةُ ألفِ عامٍ .
امام صادق عليه السلام : هر مؤمنى كه خود را از دسترس مؤمن ديگر دور نگه دارد، خداوند عزّ و جلّ ميان او و بهشت هفتاد هزار حصار بكشد، كه ميان هر حصار با حصار ديگر، هزار سال راه است.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن كسا مؤمنا ثَوْبا مِن عُرْيٍ كَساهُ اللّه ُ مِن إسْتَبْرَقِ الجَنّةِ . و مَن كسا مؤمنا ثَوْبا مِن غِنىً لَم يَزَلْ في سِترٍ مِن اللّه ِ ما بَقِيَ مِن الثَّوبِ خِرْقَةٌ .
امام صادق عليه السلام : هركه مؤمن برهنه اى را بپوشاند، خداوند ديباى ستبر بهشتى بر تن او كند و هر كه جامه اى بر تن مؤمنى كند، تا تكّه اى از آن جامه باقى است، پيوسته او در پوشش و ستر الهى باشد .
عنه عليه السلام : مَن كسا أخاهُ كِسْوَةَ شِتاءٍ أو صَيْفٍ كانَ حَقّا على اللّه ِ أنْ يَكْسُوَهُ مِن ثِيابِ الجَنّةِ ، و أنْ يُهَوِّنَ علَيهِ سَكَراتِ المَوتِ ،
و أنْ يُوسِّعَ علَيهِ في قَبرِهِ ، و أنْ يَلقى المَلائكَةَ إذا خَرجَ مِن قَبرِهِ بالبُشْرى .
امام صادق عليه السلام : هر كه لباسى زمستانى يا تابستانى به برادر خود بپوشاند، بر خداست كه از جامه هاى بهشت بر تن او كند و سختيهاى مردن را بر وى آسان گرداند و در قبرش بر او گشايش دهد و آن گاه كه سر از گور بردارد، فرشتگان با بشارت به استقبالش روند .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ الرّجُلَ لَيَسْألُني الحاجَةَ فاُبادِرُ بقَضائها ؛ مَخافَةَ أنْ يَسْتَغْنيَ عنها ، فلا يَجِدَ لَها مَوقِعا إذا جاءَتْهُ .
امام صادق عليه السلام : هرگاه مردى دست نياز به سوى من دراز كند ، در رفع نياز و مشكل او شتاب مى ورزم ؛ زيرا بيم آن مى رود كه كار از كار بگذرد و اقدام من در كمك به او، ديگر به كارش نيايد .
امام صادق عليه السلام : من در برآوردن حاجت دشمن خود شتاب مى كنم ؛ زيرا مى ترسم دست ردّ به سينه او زنم و او از من بى نياز شود .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : تُدخِلُ يَدَكَ في فَمِ التِّنِّينِ إلى المِرْفَقِ خَيرٌ لكَ مِن طَلَبِ الحَوائجِ إلى مَن لَم يَكُنْ لَهُ و كانَ .
امام صادق عليه السلام : اگر دست خود را تا آرنج در دهان اژدها كنى بهتر است تا اين كه دست نياز به سوى تازه به دوران رسيده دراز كنى .
امام صادق عليه السلام : در دين خود دورانديش و محتاط باش .
امام صادق عليه السلام : در همه كارهايى كه برايت پيش مى آيد، محتاط باش .
امام صادق عليه السلام : مزه آب ، زندگى است .