عنه عليه السلام : شِيعَتُنا مَن قَدَّمَ مَا استُحسِنَ ، و أمسَكَ مَا استُقبِحَ ، و أظهَرَ الجَميلَ ، و سارَعَ بالأمرِ الجَليلِ ، رَغبَةً إلى رحمَةِ الجَليلِ ، فذاكَ مِنّا و إلَينا و مَعَنا حيثُما كُنّا .
امام صادق عليه السلام : شيعه ما كسى است كه نيكى مى كند و براى آخرتش پيش مى فرستد و از زشت كارى خوددارى مى كند ، خوبيها را آشكار مى سازد و از سرِ شوق به رحمت خداى بزرگ، به كارهاى سترگ مى شتابد ؛ پس ، او از ماست و رو به سوى ما دارد و هر جا كه ما باشيم با ما خواهد بود .
عنه عليه السلام : شِيعَتُنا هُمُ الشاحِبونَ الذابِلونَ الناحِلونَ ، الذينَ إذا جَنَّهُمُ اللَّيلُ استَقبَلُوهُ بِحُزنٍ .
امام صادق عليه السلام : شيعيان ما[از خوف خدا ]رنگ پريده و پژمرده و تكيده اند ، همانان كه چون تاريكى شب فرا رسد ، با غم و اندوه به استقبال آن مى روند .
عنه عليه السلام : إنّما شِيعَةُ عليٍّ مَن عَفَّ بَطنُهُ و فَرجُهُ ، و اشتَدَّ جِهادُهُ ، و عَمِلَ لِخالِقِهِ ، و رَجا ثَوابَهُ ، و خافَ عِقابَهُ، فإذا رأيتَ اُولئكَ فاُولئكَ شِيعَةُ جعفرٍ .
امام صادق عليه السلام : در حقيقت شيعه على كسى است كه عفّت بطن و فَرْج دارد ، سخت كوش است ، براى آفريدگار خود كار مى كند ، به پاداش او اميد دارد و از كيفرش بيمناك است ؛ هرگاه چنين افرادى را ديدى [بدان كه] آنان شيعه جعفرند .
عنه عليه السلام : اِمتَحِنُوا شِيعَتَنا عِندَ ثَلاثٍ : عِندَ مَواقيتِ الصلَواتِ كيفَ مُحافَظَتُهُم علَيها ، و عِندَ أسرارِهِم كيفَ حِفظُهُم لَها عَن عَدُوِّنا ، و إلى أموالِـهِم كيفَ مُواساتُهُم لإِخوانِهم فيها .
امام صادق عليه السلام : شيعيان ما را در سه چيز بيازماييد : در وقت نماز ، چگونگى مواظبتشان بر آن ، در نگهدارى اسرارشان از دشمنان ما ، و در همدردى و كمك مالى به برادرانشان .
عنه عليه السلام : إنّما شِيعَتُنا يُعرَفُونَ بخِصالٍ شَتّى : بالسَّخاءِ و البَذلِ لِلإخوانِ ، و بأن يُصَلُّوا الخَمسينَ لَيلاً و نهارا .
امام صادق عليه السلام : شيعيان ما با چند خصلت شناخته مى شوند : با سخاوت و بخشش به برادران و با گزاردن پنجاه ركعت نماز در شبانه روز .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّما شِيعَتُنا أصحابُ الأربَعةِ الأعيُنِ : عَينانِ فِي الرَّأسِ ، و عَينانِ فِي القَلبِ ، ألاَ و الخلائقُ كُلُّهُم كذلكَ إلاّ أنَّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ فَتَحَ أبصارَكُم و أعمى أبصارَهُم .
امام صادق عليه السلام : شيعيان ما داراى چهار چشم هستند : دو چشم در سر و دو چشم در دل . بدانيد كه همه مردمان چنينند جز اين كه خداوند عزّ و جلّ چشمان شما را باز و بينا كرده و چشمهاى آنان را كور ساخته است .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لَيسَ مِن شِيعَتِنا مَن قالَ بِلِسانِهِ و خالَفَنا في أعمالِنا و آثارِنا .
امام صادق عليه السلام : شيعه ما نيست ، آن كه به زبان دم [از تشيع] زند امّا در عمل برخلاف اعمال و كردار ما رفتار كند .
عنه عليه السلام : يا شِيعَةَ آلِ محمّدٍ ، إنّهُ لَيسَ مِنّا مَن لَم يَملِكْ نفسَهُ عِندَ الغَضَبِ ، و لَم يُحسِنْ صُحبَةَ مَن صَحِبَهُ ، و مُرافَقَةَ مَن رافَقَهُ ، و مُصالَحَةَ مَن صالَحَهُ ، و مُخالَفَةَ مَن خالَفَهُ .
امام صادق عليه السلام : اى شيعيان آل محمّد! از ما نيست كسى كه در هنگام خشم خود دار نباشد و در برخورد با همنشين و همسفر خود و كسى كه با او دست آشتى داده ، و آن كه با وى مخالف است، رفتارى نيكو در پيش نگيرد .
عنه عليه السلام : لَيسَ مِن شِيعَتِنا مَن يكونُ في مِصرٍ يكونُ فيهِ آلافٌ و يكونُ فِي المِصرِ أورَعَ مِنهُ .
امام صادق عليه السلام : شيعه ما نيست كسى كه در شهرى چند هزار نفرى به سر برد و در آن شهر پارساتر از او وجود داشته باشد .
عنه عليه السلام : قَومٌ يَزعُمُونَ أنّي إمامُهُم ، و اللّه ِ ما أنا لَهُم بِإمامٍ ، لَعَنَهُمُ اللّه ُ ، كُلَّما سَتَرتُ سِترا هَتَكُوهُ ، أقولُ : كذا و كذا ، فيقولونَ : إنّما
يَعني كذا و كذا ، إنّما أنا إمامُ مَن أطاعَني .
امام صادق عليه السلام : گروهى مى گويند كه من امام آنها هستم . به خدا قسم كه من امام آنها نيستم . خدا لعنتشان كند ، هر چه من پرده پوشى مى كنم ، آنان پرده درى مى كنند . من مى گويم : چنين و چنان ، آنان مى گويند : مقصودش فلان و بهمان است . من در حقيقت امامِ كسى هستم كه اطاعتم كند .