الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ فيما كَتَبَهُ إلى بعضِ أصحابِهِ ـ : فَتَدارَكْ ما بَقِيَ مِن عُمُرِكَ ، و لا تَقُلْ : غَدا و بَعدَ غَدٍ ، فإنّما هَلَكَ مَن كانَ قَبلَكَ بِإقامَتِهِم على الأمانِيِّ و التَّسوِيفِ ، حتّى أتاهُم أمرُ اللّه ِ بَغتةً و هُم غافِلونَ .
امام على عليه السلام ـ در نامه اى به يكى از ياران خود ـ نوشت : آنچه را از عمر تو باقى مانده است ، درياب و مگو : فردا و پس فردا ؛ زيرا پيشينيان تو به سبب تكيه كردن به آرزوها و امروز و فردا كردن هلاك شدند ؛ چرا كه فرمان خدا (مرگ) ناگهان اين غافلان را در رسيد .
عنه عليه السلام : فاتَّقى عَبدٌ رَبَّهُ ··· فإنَّ أجَلَهُ مَستورٌ عَنهُ ، و أمَلَهُ خادِعٌ لَه ُ، و الشَّيطانَ مُوَكَّلُ بهِ ، يُزَيِّنُ لَهُ المَعصيَةَ لِيَركَبَها ، و يُمَنِّيهِ التَّوبَةَ لِيُسَوِّفَها ، إذا هَجَمَت مَنِيَّتُهُ علَيهِ أغفَلَ ما يَكونُ عَنها .
امام على عليه السلام : پس ، بنده اى از پروردگارش ترسيد . . . زيرا روز مرگش را نمى داند و آرزوهايش او را مى فريبد و شيطان موكل اوست ، معصيت را برايش مى آرايد، تا مرتكب آن شود و به توبه اميدوارش مى كند، تا در كار آن امروز و فردا كند ، تا آن كه مرگ بر او هجوم آورد ، در حالى كه در غفلت محض از آن به سر مى برد .
امام على عليه السلام : هر كس كه مهلتش به سر آيد [براى جبران گذاشته ]مهلتى مى طلبد، و به هر كس كه مهلتى داده شود در انجام كار، امروز و فردا مى كند .
امام على عليه السلام : كسى كه توبه اش را به تأخير افكند ، دين ندارد .
امام على عليه السلام : نادانِ شما بر گناه مى افزايد ، و داناى شما امروز و فردا كن است .
عنه عليه السلام : لا تَكُن مِمَّن يَرجُو الآخِرَةَ بغَيرِ العَمَلِ ، و يُرَجِّي التَّوبَةَ بِطُولِ الأمَلِ ··· إن عَرَضَت لَهُ شَهوَةٌ أسلَفَ المَعصِيَةَ و سَوَّفَ التَّوبَةَ .
امام على عليه السلام : چونان كسى مباش كه بدون عمل، به آخرت اميدوار است و به سبب آرزوى دراز، توبه را تأخير مى اندازد . . . اگر شهوتى برايش پيش آيد گناه را پيش افكند و توبه را پس اندازد .
امام على عليه السلام : محفل هاى بازار ، جاى حضور شيطان است .
عنه عليه السلام ـ مِن كتابٍ لَهُ إلى الحارثِ الهَمْدانِيّ ـ : إيّاكَ و مَقاعِدَ الأسواقِ ؛ فإنّها مَحاضِرُ الشيطانِ و مَعارِيضُ الفِتَنِ .
امام على عليه السلام ـ در نامه خود به حارث همدانى ـ نوشت : از پاتوقهاى بازار بپرهيز كه محل حضور شيطان است و عرضه گاه فتنه ها و گمراهيها .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ و هو يَطوفُ في الأسواقِ يَعِظُ التُّجّارَ ـ : يا مَعشَرَ التُّجّارِ قَدِّمُوا الاستِخارَةَ ، و تَبَرَّكُوا بِالسُّهُولَةِ ، و اقتَرِبُوا مِنَ المُبتاعِينَ ، و تَزَيَّنُوا بِالحِلمِ ، و تَناهَوا عنِ اليَمِينِ ، و جانِبُوا الكَذِبَ ، و تَخافُوا (تَجافُوا) عنِ الظُّلمِ ، و أنصِفُوا المَظلومينَ ، و لا تَقرَبُوا الرِّبا ، و أوفُوا الكَيلَ و الميزانَ ، و لا تَبخَسُوا الناسَ أشياءَهُم ، و لا تَعثَوا في الأرضِ مُفسِدِينَ .
امام على عليه السلام ـ كه در بازارها گشت مى زد و تجّار (كسبه) را اندرز مى داد ـ فرمود : اى جماعت تجّار! پيش از هر چيز از خدا طلب خير (بركت) كنيد، و بركت را در آسانگيرى [در معامله ]بجوييد، و [با اخلاق خوش و برخورد درست ]به مشتريان نزديك شويد، و خود را به زيور بردبارى بياراييد، و از سوگند خوردن دست برداريد، و از ظلم و حق كشى بترسيد (دورى كنيد)، و با مظلومان انصاف ورزيد، و به ربا خوارى نزديك نشويد، و پيمانه و ترازو را كامل گردانيد و كالاى مردم را كم ندهيد، و در زمين (جامعه) دست به تباهى و فساد نزنيد .
امام على عليه السلام : مسواك زدن ، نور چشم را زياد مى كند .