احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام : [خداوند] با موسى آن گونه سخن گفت، بى آن كه اندام و ابزار و لب و زبانچه اى در كار باشد.

امام على عليه السلام : خبر مى دهد، اما نه به وسيله زبان و زبانچه ها و مى شنود اما نه با سوراخهاى گوش و ابزارهاى شنيدن؛ سخن مى گويد اما نه با تلفظ كردن و از بَر مى كند اما نه با حافظه··· به هر چه اراده كند كه هستى يابد، مى گويد: «باش» و او هستى مى يابد، اما اين گفتن او نه با صدايى است كه پرده گوش را بكوبد و نه با آوازى است كه شنيده شود، بلكه گفتار خداوند سبحان فعل اوست كه آن را ايجاد كرده و تجسّم مى بخشد و پيشتر وجود نداشته است؛ زيرا اگر [فعل او نيز] قديم مى بود آن خداى دومين بود.

امام على عليه السلام : خداوند ـ كه نعمتها و بخششهايش عزيز و ارجمند باد ـ در هر برهه و در هر دوره اى از فترت [فاصله ميان ظهور دو پيامبر] همواره بندگانى داشته است كه در انديشه هايشان با آنان نجوا مى كرده و در اندرون خردهايشان با آنها سخن مى گفته است.

امام على عليه السلام : [خداوند] سخن مى گويد، اما نه با تلفظ كردن··· و مى خواهد، اما خواست او با انديشه و تدبّر درونى همراه نيست.

امام على عليه السلام : اراده كننده است، اما نه با عزم و تصميم [قبلى]، سازنده است، اما نه به واسطه اندامى.

امام على عليه السلام : آشكار است، اما گفته نمى شود: «از چه چيز؟» و نهان است، ولى گفته نمى شود: «در چه چيز؟».

امام على عليه السلام : آشكار است و چيزى آشكارتر از او نيست. نهان است و چيزى نهانتر از او نيست.

امام على عليه السلام : آشكار است نه با ديدن ظاهرى و نهان است نه به سبب لطافت (ريز بودن).

امام على عليه السلام : به سبب شگفتيهاى آفرينشش، براى بينايان آشكار است و به سبب شكوه عزّتش از انديشه و اوهام انديشمندان و انديشه گران پنهان است.

امام على عليه السلام : به برهان خويش، در دلهاى آفريدگانش آشكار است.