امام على عليه السلام : خدايى كه بردباريش زياد است و مى بخشد و در آنچه حكم كرده، عدالت ورزيده است.
عنه عليه السلام : ما كانَ قَومٌ قَطُّ في غَضِّ نِعمَةٍ مِن عَيشٍ فزالَ عَنهُم إلاّ بِذُنوبٍ اجتَرَحوها ؛ لأنَّ اللّه َ لَيسَ بِظلاّمٍ لِلعَبيدِ .
امام على عليه السلام : هرگز نعمت و رفاه زندگى از مردمى گرفته نشد، مگر به سبب گناهانى كه مرتكب شدند؛ چرا كه خداوند به بندگانش ستم نمى كند.
امام على عليه السلام ـ در پاسخ به اين پرسش كه عدل چيست؟ ـ فرمود : عدل، آن است كه خدا را متهم نكنى.
امام على عليه السلام : او آفريننده است، نه به اين معنا كه كار آفريدنش با حركت و سختى همراه باشد.
امام على عليه السلام : او آفريننده است، بى آن كه انديشه و تدبّر كند.
امام على عليه السلام : هر توانايى، جز او، آميخته اى از توانايى و ناتوانى است.
امام على عليه السلام : هر قادرى، جز خداوند سبحان، مقدور است.
امام على عليه السلام : او قادر بود در زمانى كه مقدورى نبود است [قدرت ، ازلى و از صفات ذاتى خداست].
عنه عليه السلام ـ لمّا قيل لَهُ : هل يقدرُ ربُّك على أن يدخل الدنيا في بيضةٍ ـ : إنَّ اللّه َ تَبارَكَ و تَعالى لا يُنسَبُ إلَى العَجزِ ، و الّذي سَألتَني لا يَكونُ .
امام على عليه السلام ـ آن گاه كه به او گفته شد آيا پروردگار تو مى تواند دنيا را در داخل تخم مرغى جاى دهد ـ فرمود : نسبت عجز به خداوند تبارك و تعالى نمى توان داد، اما آنچه از من پرسيدى شدنى نيست.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الّذي كَلَّمَ موسى تَكليما و أراهُ مِن آياتِهِ عَظيما ، بِلا جَوارِحَ ، و لا أدَواتٍ ، و لا نُطقٍ ، و لا لَهَواتٍ .
امام على عليه السلام : آن [خداوندى] كه با موسى آن گونه سخن گفت، و برخى از نشانه هاى بزرگ خويش را بدو نماياند، بى آن كه اندامى و ابزارى و نطقى و زبانچه اى داشته باشد.