احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام : هر دانايى دانش را پس از نادانى آموخته است، امّا خداوند نه نادان بود و نه دانش خود را از كسى آموخت.

امام على عليه السلام : داناست، بى آنكه دانش خود را كسب كرده يا بر آن افزوده و يا از كسى فرا گرفته باشد··· نه درك او [از اشياء] به ديدن است و نه علم و آگاهيش به خبر يافتن.

امام على عليه السلام : او دانا بود آن گاه كه هنوز معلومى وجود نداشت و پروردگار (مالك) بود آن گاه كه پرورده (مملوكى) نبود و توانا بود زمانى كه هنوز مقدورى در كار نبود.

امام على عليه السلام : [پديد آمدن] اشياء را به زمان خودشان موكول كرد··· و پيش از آن كه پديدشان آورد به آنها عالم بود.

امام على عليه السلام : علم او به مردگان گذشته همچون علم او به زندگان آينده است و علم او به آنچه در آسمانهاى برين است، همانند علم اوست به آنچه در زمينهاى زيرين است.

امام على عليه السلام : پيش از پديد آوردن اشياء به آنها علم داشته است؛ بنا بر اين، بعد از پديد آمدنشان بر علم او چيزى افزون نشد. علم او به اشياء، پيش از آن كه به وجود آيند، همانند علم اوست به آنها بعد از پديد آوردنشان.

امام على عليه السلام : هر پنهانى پيش تو آشكار است.

امام على عليه السلام : علم او به چيزها نه به واسطه ابزارى است كه جز با آن علم حاصل نمى شود. ميان خدا و معلومش علمى جز خود او نيست كه به واسطه آن به معلومش علم پيدا كند.

امام على عليه السلام : گواهى مى دهم كه خداوند دادگرى است كه به عدل رفتار كرده و داورى است كه حق و باطل را از هم جدا ساخته است.

امام على عليه السلام : خدايى است كه در وعده خويش راست گوست و بالاتر از آن است كه به بندگانش ستم كند و در ميان آفريدگانش به عدل رفتار كرد و در حكم خويش با آنها دادگرى نمود.