امام على عليه السلام : معيار خوبى كردن، منت ننهادن به آن است.
امام على عليه السلام : زيبايى احسان، به كامل كردن آن است.
امام على عليه السلام : به كمال رساندن خوبى، نيكوتر از آغاز كردن آن است.
عنه عليه السلام : الصَّنيعَةُ إذا لَم تُرَبَّ أخلَقَت ، كالثَّوبِ البالي ، و الأبنِيَةِ المُتَداعِيَةِ .
امام على عليه السلام : احسان و نيكى هرگاه پرورانده نشود (به كمال نرسد)؛ مانند جامه كهنه و ساختمانهاى درهم شكسته، كهنه و فرسوده مى شود.
امام على عليه السلام : هر كه خوبى و احسان خود را نپروراند، آن را تباه كرده است.
امام على عليه السلام : هر كه خوبى و احسان خود را نپروراند، گويى خوبى نكرده است.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا يَستَقيمُ قَضاءُ الحَوائجِ إلاّ بِثَلاثٍ : بِاستِصغارِها لِتَعظُمَ ، و بِاستِكتامِها لِتَظهَرَ ، و بِتَعجيلِها لِتَهنُؤَ .
امام على عليه السلام : بر آوردن نيازها[ى مردم] به مرتبه كمال نرسد، مگر با رعايت سه چيز: خُرد شمردن آنها، تا اين كه بزرگ جلوه كنند، پوشاندن و به رخ نكشيدن آنها، تا اين كه خود آشكار شوند و تعجيل در انجام آنها، تا اين كه گوارا و دلنشين گردند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا تَستَصغِر شَيئا مِنَ المَعروفِ قَدَرتَ عَلَى اصطِناعِه إيثارا لِما
هُوَ أكثَرُ مِنهُ ؛ فإنَّ اليَسيرَ في حالِ الحاجَةِ إلَيهِ أنفَعُ لأِهلِهِ مِن ذلكَ الكَثيرِ في حالِ الغَناءِ عَنهُ ، و اعمَلْ لِكُلِّ يَومٍ بِما فيهِ تَرشُدُ .
امام على عليه السلام : هيچ كار خوبى را كه بر انجام آن توانايى، ناچيز مشمار و به خاطر خوبيى بزرگترْ آن را ترك مكن؛ زيرا خوبى و كمك اندك در صورتى كه به آن نياز باشد سودمندتر از آن خوبى و (كمك) بسيارى است كه در حال بى نيازى به كسى شود. براى هر روز كارى كن كه به سبب آن به راه راست در آيى.
امام على عليه السلام : بهترين احسان آن است كه به نيكان شود.
امام على عليه السلام : بهترين سخاوت آن است كه در آن جا كه نياز هست صورت گيرد.