احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام : برترين عمل، عملى است كه نفس خود را بر انجام آن مجبور گردانى.

امام على عليه السلام : از عمل تو هرگز پذيرفته نشود، مگر آنچه را كه در آن اخلاص داشته باشى.

امام على عليه السلام : از جمله حكمهاىِ قطعىِ خداوند در قرآن حكيم كه بر اساس آنها پاداش و كيفر مى دهد و به سبب آنها خوشنود مى شود و خشم مى گيرد اين است كه بنده ـ هر چند خودش را خسته كند و عملش را خالص گرداند ـ چنانچه با اين خصلتها از دنيا به ملاقات پروردگارش رود و از آنها توبه نكرده باشد بى فايده است : در عبادت خداوند كه بر او واجب فرموده است، شريك قرار دهد، يا خشم خود را با كشتن كسى فرو نشاند، يا كسى را به كارى كه ديگرى كرده لكه دار سازد، يا براى آن كه از مردم به نوايى برسد، در دين خويش بدعتى پديد آورد، يا با مردم دو رو و يا دو زبان باشد. در اين باره بينديش؛ زيرا هر مثالى دليل و نشانگر مشابه خود است.

امام على عليه السلام : در هيچ عملى خيرى نيست، مگر اين كه با يقين و پارسايى همراه باشد.

امام على عليه السلام ـ وقتى به ايشان گفته شد : چقدر صدقه مى دهى؟ چرا دست نگه نمى دارى؟ ـ فرمود : به خدا سوگند، اگر مى دانستم كه خداوند يك واجب از من پذيرفته است، قطعا دست نگه مى داشتم، اما به خدا قسم نمى دانم كه آيا چيزى از من پذيرفته است يا نه؟

امام على عليه السلام : بدان كه هر آشكارى،نهانى همانند آن دارد؛ بنا بر اين، آنچه آشكارش پاك است، نهانش نيز پاك است و آنچه آشكارش پليد است، نهانش نيز پليد است. پيامبرِ راستگو صلى الله عليه و آله ، فرموده است : خداوند، گاه بنده اى را دوست دارد و عملش را دشمن مى دارد و گاه عملش را دوست دارد و شخصِ او را دشمن مى دارد.

امام على عليه السلام : از هر كارى كه كننده اش آن را براى خود مى پسندد و بر مردم مسلمان نمى پسندد، دورى كن.

امام على عليه السلام : از هر كارى كه در نهان انجام مى شود و در آشكار از انجام آن شرم مى شود، دورى كن.

امام على عليه السلام : از هر كارى كه اگر از كننده آن باز خواست شود آن را زشت شمارد، يا از آن پوزش خواهد، دورى كن.

امام على عليه السلام : بپرهيز از هر كارى كه هر گاه به كننده آن ياد آورى شود، به زشتى آن كار اعتراف كند.