احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام : بترسيد از خدايى كه زير نظر او هستيد و اختيارتان در دست او و دگرگونى احوال و حركات و سكنات شما در كف اوست. اگر چيزى را پنهان كنيد، آن را مى داند و اگر آشكار كنيد، آن را مى نويسد. نگهبانانى بزرگوار را بر اين كار گماشته است كه حقّى را از قلم نمى اندازند و چيزى را به ناحق ثبت نمى كنند.

امام على عليه السلام : فرشته دست راست كارهاى نيك را مى نويسد و فرشته دست چپ گناهان را و دو فرشته روز، اعمال روز بنده را مى نويسند و دو فرشته شب، اعمال شب او را مى نگارند.

امام على عليه السلام : كارهايى كه بندگان در دنيا مى كنند، در آخرت فرا پيش چشمان آنهاست.

امام على عليه السلام ـ در وصف غافلگير شدگان هنگام مرگ ـ فرمود : سپس او را تا منزلى در دل زمين مى برند و در آن جا او را به عملش مى سپارند.

امام على عليه السلام : همانا پيمانها، قلاده هايى است كه تا روز قيامت بر گردن است، هر كه آنها را رعايت كند خداوند به او احسان نمايد و هر كه آنها را بشكند خداوند او فرو بگذارد و هر كه پيمانها را سبك شمارد پيمانها از او نزد آن كس كه بر پيمانها تأكيد كرده و از خلق خود خواسته است تا آنها را پاس دارند، شكايت برد.

امام على عليه السلام ـ در فرمان استاندارى خود به مالك اشتر ـ نوشت : اگر با دشمنت پيمانى بستى، يا او را امان دادى، به پيمان خود وفادار باش و در امانت امانتدار باش
و خود را سپر پيمان و امانى كه داده اى، قرار ده؛ زيرا هيچ يك از فرايض خداوند مثل وفاى به عهد نيست كه مردم، با وجود داشتن خواسته هاى گوناگون و آرا و انديشه هاى متفاوت، در بزرگداشت آن يكدل باشند
مشركان هم، پيش از مسلمانان، وفاى به عهد را در ميان خود لازم مى دانستند؛ زيرا عواقب پيمان شكنى را بد و ناگوار مى ديدند. بنا بر اين، به امان خود خيانت مكن و پيمانت را مشكن و دشمنت را مفريب.

امام على عليه السلام : به عهد و پيمان كسى كه دين ندارد اعتماد نكن.

امام على عليه السلام : به خدا يقين ندارد، كسى كه پيمان و زنهار خود را رعايت نكند.

امام على عليه السلام ـ در وصف پيامبر صلى الله عليه و آله ـ فرمود : [ خداوندا! ]او وحى تو را فهميد و پيمان تو را نگه داشت و در راه اجراى فرمانت حركت كرد.

امام على عليه السلام : خداوند سبحان از فرزندان آدم پيامبرانى برگزيد و براى وحى و تبليغِ رسالت از آنان پيمان گرفت. در آن هنگام كه بيشتر خلايق پيمانِ خدا را شكستند و حقّ او را نشناختند و برايش شريك گرفتند و اهريمنان آنان را از شناخت حق روي گردان كردند و رهزنانِ راه بندگى او شدند، فرستادگان خود را در ميان آنان برانگيخت و پيامبرانش را پياپى به سويشان فرستاد تا از آنان بخواهند پيمان الهى را كه در فطرت آنان بود ادا كنند.