امام على عليه السلام : هر كه به خدا توانگر شود، مردم به او نيازمند گردند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَن أصبَحَ و الآخِرَةُ هَمُّهُ استَغنى بغَيرِ مالٍ ، و استَأنَسَ بغَيرِ أهلٍ ، و عَزَّ بغَيرِ عَشيرَةٍ .
امام على عليه السلام : هر كه روز خود را بياغازد و آخرت همّ و غم او باشد، با وجود نادارى، توانگر باشد و با وجود بى كسى، تنها نباشد و بدون داشتن ايل و تبار، نيرومند باشد.
امام على عليه السلام : هيچ گنجى سرشارتر از قناعت نيست.
امام على عليه السلام : توانگر كسى است كه با قناعت توانگرى جويد.
امام على عليه السلام : توانگر كسى است كه قناعت را برگزيند.
عنه عليه السلام ـ في صفةِ الأنبياءِ ـ : ··· و لكنَّ اللّه َ سبحانَهُ جَعَلَ رُسُلَهُ اُولِي قُوَّةٍ في عَزائمِهِم ، و ضَعَفةً فيما تَرَى الأعيُنُ مِن حالاتِهِم ، مَع قَناعَةٍ تَملأُ القُلوبَ و العُيونَ غِنىً .
امام على عليه السلام ـ در وصف پيامبران ـ فرمود: ··· ليكن خداوند سبحان فرستادگان خود را صاحبان اراده هايى نيرومند قرار داد و به ظاهر، ضعيف و فقير گرداند، همراه قناعتى كه دلها و چشمها را از بى نيازى پُر مى كند.
امام على عليه السلام : هر كه از مردم بى نيازى جويد، خداوند سبحان او را بى نياز گرداند.
امام على عليه السلام : بهترين توانگرى، ترك نياز خواهى [از مردم] است.
امام على عليه السلام : دست نياز سوى هر كه خواهى دراز كن، كه بنده او مى شوى و از هر كه خواهى بى نيازى جوى، كه همتاى او خواهى بود.
امام على عليه السلام : بهترين توانگرى، ترك آرزوهاست.