امام على عليه السلام : شتافتن [در كارى] پيش از آن كه فرصت دست دهد و درنگ و كندى پس از دست دادن فرصت، نشانه نادانى است.
امام على عليه السلام : [بر شما باد] فرايض! فرايض! آنها را براى خدا ادا كنيد تا شما را به بهشت رسانند.
عنه عليه السلام : و اللّه ِ لقدِ اعتَرَضَ الشكُّ و دَخِلَ اليَقينُ ، حتّى كأنَّ الذي ضُمِنَ لَكُم قد فُرِضَ علَيكُم ، و كَأنَّ الذي قد فُرِضَ علَيكُم قد وُضِعَ عَنكُم ! .
امام على عليه السلام : به خدا سوگند كه شك نمودار شده و يقين تباه گشته است، تا آن جا كه آنچه [از رزق ]براى شما تضمين شده گويى [به دست آوردنش ]بر شما واجب آمده است و آنچه [از واجبات ]بر شما واجب گشته گويى از شما ساقط شده است.
عنه عليه السلام : إنّ اللّه َ افتَرَضَ علَيكُم فَرائضَ فلا تُضَيِّعُوها ، و حَدَّ لَكُم حُدودا فلا تَعتَدُوها ،
و نَهاكُم عن أشياءَ فلا تَنتَهِكُوها .
امام على عليه السلام : خداوند فرايضى را بر شما واجب گردانيده؛ پس آنها را فرو مگذاريد . و حدود و مرزهايى براى شما مشخص كرده؛ پس از آنها تجاوز مكنيد . و شما را از چيزهايى باز داشته است؛ پس حرمت آنها را مشكنيد.
عنه عليه السلام : اِجعَلُوا ما افتَرَضَ اللّه ُ علَيكُم مِن طَلَبِكُم ، وَ اسألوهُ مِن أداءِ حَقِّهِ ما سَألَكُم .
امام على عليه السلام : آنچه را خداوند بر شما فرض كرده است، وجهه همّت خويش قرار دهيد و براى اداى حقّ او كه از شما خواسته است از او توفيق و كمك طلبيد.
عنه عليه السلام : خادِعْ نفسَكَ في العِبادَةِ ، و ارفُقْ بها و لا تَقهَرْها ، و خُذْ عَفوَها و نَشاطَها ، إلاّ ما كانَ مَكتوبا علَيكَ مِن الفَريضَةِ ؛ فإنّهُ لا بُدَّ مِن قَضائها و تَعاهُدِها عِندَ مَحَلِّها .
امام على عليه السلام : نفس خود را با لطايف الحيل به عبادت وادار و با آن مدارا كن و به آن زور مگو و به هنگام آرامش و نشاطش به عبادت پرداز، مگر در آن چيزهايى كه بر تو فرض شده است كه در اين موارد بايد آنها را به جاى آورى و به موقع ادا كنى.
عنه عليه السلام ـ مِن كتابٍ لَهُ إلَى الأسوَدِ بنِ قُطبَةَ صاحِبِ جُندِ حُلوانَ ـ : وَ ابتَذِلْ نفسَكَ فيما افتَرَضَ اللّه ُ علَيكَ ، راجيا ثَوابَهُ ، و مُتَخوِّفا عِقابَهُ .
امام على عليه السلام ـ در نامه اى به اسود بن قطبه سپهسالار حلوان ـ نوشت : و نفس خويش را در راه آنچه خدا بر تو فرض كرده است، به اميد پاداش و ترس از كيفر او، به تسليم و خضوع وادار.
عنه عليه السلام : طُوبى لِنَفسٍ أدَّت إلى رَبِّها فَرضَها ، و عَرَكَت بِجَنبِها بُؤسَها ، و هَجَرَت في الليلِ غُمضَها .
امام على عليه السلام : خوشا به حال آن كس كه فريضه (وظيفه) خود در برابر پروردگارش را ادا كند و در دشواريها صبر كند و در شبْ خواب را از ديدگانش دور گرداند.
امام على عليه السلام : عبادتى چون انجام فرايض نيست.
عنه عليه السلام : جَرِّبْ نفسَكَ في طاعَةِ اللّه ِ بالصَّبرِ على أداءِ الفَرائضِ ، و الدُّؤوبِ في
إقامَةِ النَّوافلِ و الوَظائفِ .
امام على عليه السلام : نفْس خود را در فرمانبردارىِ خدا، با شكيبايى بر انجام فرايض و سختى كشيدن در بر پا داشتن مستحبات و وظايف، بيازماى.