عنه عليه السلام : أمّا ما فَرَضَهُ اللّه ُ سبحانَهُ في كتابِهِ فدَعائمُ الإسلامِ ، و هِي خَمسُ دَعائمَ . و على هذهِ الفَرائضِ الخَمسِ بُنِيَ الإسلامُ ، فَجَعَلَ سبحانَهُ لِكُلِّ فَريضَةٍ مِن هذهِ الفَرائضِ أربَعةَ حُدودٍ لا يَسَعُ أحَدا جَهلُها ، أوَّلُها الصلاةُ ثُمّ الزكاةُ ثُمّ الصيامُ
ثُمّ الحَجُّ ثُمّ الوَلايَةُ ، و هِي خاتِمَتُها و الجامِعَةُ لِجَميعِ الفَرائضِ و السُّنَنِ .
امام على عليه السلام : اما آنچه خداوند سبحان در كتاب خود فريضه قرار داده، تكيه گاههاى اسلام است و آن پنج تكيه گاه مى باشد و اسلام بر اين پنج فريضه بنا شده است. خداوند سبحان براى هر يك از اين فرايض چهار حدّ قرار داده كه همگان موظفند آنها را بدانند. نخستين اين
فرايض نماز است و سپس زكات و بعد از آن روزه و آن گاه حج و زان پس ولايت كه اين آخرى تمام كننده و به كمال رساننده و جامع همه واجبات و مستحبات است.
عنه عليه السلام : حُدودُ الفُروضِ التي فَرَضَها اللّه ُ على خَلقِهِ هِي خَمسَةٌ مِن كِبارِ الفَرائضِ : الصلاةُ ، و الزكاةُ ، و الحجُّ، و الصومُ ، و الوَلايَةُ الحافِظَةُ لهذهِ الفَرائضِ الأربَعةِ .
امام على عليه السلام : حدود و مرزهاى فرايضى كه خداوند بر خلق خود مقرّر فرموده پنج فريضه است، كه از بزرگترين فرايضند: نماز و زكات و حج و روزه و ولايت كه نگهبان چهار فريضه ديگر است.
امام على عليه السلام : كوتاهى كردن، مصيبت شخص توانا [بر انجام كار] است.
امام على عليه السلام : نتيجه كوتاهى در كار، پشيمانى است و نتيجه دور انديشى، سالم ماندن [از خسارت و دريغ].
امام على عليه السلام : از كوتاهى كردن بپرهيزيد كه آن موجب سرزنش است.
امام على عليه السلام : زنهار از كوتاهى كردن؛ زيرا كوتاهى كردن حسرت به بار مى آورد، آن گاه كه حسرت سودى ندارد.
امام على عليه السلام : خداوند سبحان طاعت [از خود ]را غنيمتى قرار داده است كه در هنگام كوتاهىِ نا توانان [از به دست آوردن آن ]زيركان آن را از آنِ خود مى كنند.
عنه عليه السلام ـ في صفةِ أهلِ الذِّكرِ ـ : فَلَو مَثَّلتَهُم لِعَقلِكَ في مَقاوِمِهِمُ المَحمودَةِ ، و مَجالِسِهِمُ المَشهودَةِ ، و قد نَشَرُوا دَواوينَ أعمالِهِم ، و فَرَغُوا لِمُحاسَبَةِ أنفُسِهِم على كُلِّ صَغيرَةٍ و كَبيرَةٍ اُمِرُوا بها فَقَصَّرُوا عَنها ، أو نُهُوا عَنها فَفَرَّطُوا فيها ! .
امام على عليه السلام ـ در وصف اهل ذكر ـ فرمود: آنان را در آن مقامات پسنديده و منزلتهايى كه مشهود [فرشتگانِ مقرّب ]است در ذهن خود مجسّم كن كه چسان كار نامه هايشان را گشوده اند و براى هر كار خُرد و كلانى كه بدان فرمان داده شده اند ، امّا در انجام آنها كوتاهى ورزيدند، يا از آن نهى شدند، امّا در ترك آنها كوتاهى كردند، از خود حساب مى كشند.
امام على عليه السلام : كسى كه بردبار (خردمند) باشد، در كار خود كوتاهى نكند و در ميان مردم با خوشنامى زندگى كند.
امام على عليه السلام : بهشت، خط پايان پيشتازان است و آتش، فرجام واماندگان.