احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام : خداوند، بعد از پيامبرش صلى الله عليه و آله ، از ميان آفريدگان خود خاصگانى به خويش اختصاص داد و با ارج نهادن خود، آنان را ارجمند و بلند مرتبه گردانيد و به سوى رتبه و منزلت خويش ارتقايشان داد و آنان را دعوتگران به سوى خود و راهنمايان به وجود خويش قرار داد و اينان قرنى از پى قرنى و دوره اى از پس دوره اى مى آيند.

امام على عليه السلام : در سرگذشت مؤمنان پيش از خود بينديشيد كه در موقع آزمايش و بلا چگونه بوده اند··· بنگريد كه چگونه بودند آن گاه كه جمعيتها يكپارچه بودند و خواسته ها يكى بود ··· بنگريد كه سرانجامشان به كجا كشيد آن گاه كه تفرقه بروز كرد و رشته الفت از هم گسيخت و سخنها و دلها مختلف گرديد و به دسته هاى گوناگون تقسيم شدند و گروههايشان با يكديگر به جنگ و ستيز برخاستند. در اين هنگام خداوند جامه بزرگوارى و سرافرازى را از تن ايشان به در آورد و فراوانى نعمت خويش را از ايشان گرفت و حكايت خبرهاى آنان را، براى عبرت گرفتن عبرت آموزان، در ميان شما باقى گذاشت.

امام على عليه السلام : قرآن را بياموزيد؛ زيرا كه آن نيكوترين داستان است و در آن بينديشيد؛ زيرا كه آن بهار دلهاست و از نور آن شفا جوييد؛ زيرا كه آن شفاى سينه هاست و آن را خوب (با دقّت) بخوانيد؛ زيرا كه آن سودمندترين داستان است.

امام على عليه السلام : من چهار كلمه گفتم و خداوند در كتاب خود سخن مرا تصديق كرد··· گفتم: كشتن از كشتن مى كاهد، پس خداوند عزّ و جلّ اين آيه را نازل فرمود: «و براى شما در قصاص زندگى است».

امام على عليه السلام : خداوند ايمان را واجب فرمود براى پاك كردن از [آلودگى ]شرك··· و قصاص را، براى حفظ خونها.

امام على عليه السلام : سنگ را از جايى كه به سوى تو آمده است، به همان جا برگردان؛ زيرا بدى، جز با بدى دفع نمى شود.

امام على عليه السلام ـ در ستايش خداوند سبحان ـ فرمود : آن خداوندى كه بردبارى اش بسيار است و مى بخشد و در هر آنچه حكم كرده، عدالت ورزيده است.

امام على عليه السلام ـ در بيان عظمت خداوند سبحان ـ فرمود : فرمانش، قضا و حكمى است اجرا شدنى و مطابق با مصلحت، و خشنودى اش ايمنى و رحمت. از روى علم حكم مى كند و با بردبارى عفو مى فرمايد.

امام على عليه السلام : حق به سود كسى جريان نمى يابد، مگر آن كه در مقابل براى او نيز نسبت به ديگران حقى ايجاد مى شود و به زيان كسى جارى نمى شود، مگر اين كه [به همان اندازه ]به سود او نيز جريان مى يابد (حق و حقوق دو سويه و متقابل است). اگر بنا بود حق به سود كسى جريان يابد اما براى او نسبت به ديگران ايجاد حق نكند، اين مخصوص خداوند سبحان بود، نه مخلوق او؛ زيرا او هم بر بندگانش قدرت و تسلّط دارد و هم بر همه چيزهايى كه تحت حكم و قضاى او هستند به عدالت رفتار مى كند.

امام على عليه السلام : خداوند سبحان، امور را بر اساس حكم و قضاى خودش جارى مى سازد نه آن گونه كه تو مى پسندى.