احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام : منصب هاى فرمانروايى، ميدان هاى مسابقه مردان است.

امام على عليه السلام : ستايش از آنِ خدايى است كه گويندگان از مدح و ستايش او ناتوانند.

امام على عليه السلام : بار خدايا! تويى سزاوار نيكو ستودن و شايسته ستايش بسيار. اگر به تو آرزو بندند، از آن روست كه تو بهترين آرزو و آرمانى و اگر به تو اميد بسته شود، بدان سبب است كه تو بهترين اميدى. بار خدايا! تو به من توان [سخنورى ] دادى كه با آن غير تو را نستايم و احدى جز تو را ثنا نگويم و آن را متوجّه كانون هاى ناكامى و محروميت و جايگاه هاى شكّ و بى اعتمادى (يعنى مخلوقين كه نه به خير آنها اميدى است و نه به عطايشان اعتمادى) نسازم؛ زبانم را از ستودن آدميان و ثناگويى بر آنان، كه خود دست پرورده و مخلوقند، بازداشتى (و آن را متوجّه مدح و ثناى خودت كردى)··· خداوندا! در پيشگاه تو كسى ايستاده كه تنها تو را يگانه مى داند و بس و جز تو كسى را سزاوار اين مدح و ستايشها نمى داند.

امام على عليه السلام : كمتر پيش مى آيد كه زبان در بيان زشتى يا نيكى اى انصاف داشته باشد.

امام على عليه السلام : كسى كه از تو ستايش مى كند، با تعريف دروغين و ستايش بى اساس، خرد تو را مى فريبد و با تو دغلى و خيانت مى ورزد. چه، اگر بخشش خود را از او دريغ كنى يا احسانت را از وى باز دارى، آن گاه داغ هر ننگى را بر تو بزند و هر زشتى و عيبى را به تو نسبت دهد.

امام على عليه السلام : كسى كه تو را بستايد سرت را بريده است.

امام على عليه السلام : اى مردم! بدانيد كه هر كس از سخن دروغ و ناحقّ درباره خود رنجيده شود، خردمند نيست و هر كس از مدح و ثناى نادان درباره خود خوشحال شود، حكيم نمى باشد.

امام على عليه السلام : نادان ترين مردم كسى است كه فريب سخن ستايشگر چاپلوسى را بخورد كه زشت را در نظرش زيبا جلوه مى دهد و خيرخواه را منفورِ او مى سازد.

امام على عليه السلام : بسا كسى كه از ستايش مردم درباره خود فريب خورد. بسا كسى كه از مدح و ثناى ديگران درباره خود فريفته شود (به فتنه درافتد).

امام على عليه السلام : هرگاه ستودى مختصر كن. هرگاه نكوهيدى كوتاه كن.