خداوند، عادلانه روزى ها را كم و زياد قرار داد و به تنگى و گشايش قسمت نمود تا مردم را با آسانى و سختىِ روزى، و ثروتمند را با شكر، و فقير را با صبر، بيازمايد.
بنده هرگاه بميرد فرشتگان مى گويند: چه پيش فرستاد؟ و مردم مى گويند: چه باقى گذاشت؟ پس، از زيادى مال خويش پيش فرستيد تا به نفع شما گردد و همه را باقى نگذاريد تا به ضرر شما شود.
خداوند سبحان، غذاى فقرا را در اموال ثروتمندان قرار داده است، پس هيچ فقيرى در دنيا گرسنگى نمى كشد مگر اين كه ثروتمندى حق او را نداده باشد و خداوند از اغنيا در اين باره خواهد پرسيد.
از آنچه خداى ـ عزّ و جلّ ـ روزى شما كرده، انفاق كنيد؛ چرا كه انفاق كننده، مقام مجاهد در راه خدا را دارد. پس هر كس مطمئن باشد كه خداوند جبران مى كند، بخشش مى نمايد و با انفاق كردن، سخاوت مى ورزد.
در نامه خود به عثمان بن حنيف، كارگزار آن حضرت در بصره، نوشتند: گمان نمى بردم كه تو دعوت ميهمانى قومى را بپذيرى كه نيازمندانشان مورد بى مهرى قرار گرفته و ثروتمندانشان دعوت شده اند.
مراقب نماز باشيد و آن را پاس بداريد و بسيار به جاى آوريد و به وسيله آن به خدا تقرّب جوييد؛ زيرا نماز در وقت هايى تعيين شده، بر مؤمنانْ واجب شده است. آيا پاسخ دوزخيان را نمى شنويد كه وقتى از آنها پرسيده مى شود: «چه چيز شما را به دوزخ وارد ساخت؟» مى گويند: «ما از نمازگزاران نبوديم»؟!
