احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الوَيْلُ لِمَنْ أنْكَرَ المُقَدِّرَ ، و جَحَدَ المُدَبِّرَ ! زَعَموا أنَّهُم كالنَّباتِ ما لَهُم زارِعٌ ، و لا لاخْتِلافِ صُوَرِهِم صانِعٌ ، لَم يَلْجَأوا إلى حُجَّةٍ فيما ادّعَوا ، و لا تَحْقيقٍ لِما وَعَوا .

امام على عليه السلام : واى بر كسى كه وجود خداى مقدِّر و مدبِّر را انكار كند . پنداشته اند كه چون گياهِ خودرويند و آنان را برزگرى نيست و شكلها و قيافه هاى گوناگون آنان سازنده اى ندارد؟ اينان براى اثبات ادعاى خود دليل و برهانى ندارند و در باورشان تحقيق نكرده اند .

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أنْشَأَ الأرضَ فأمْسَكَها مِن غيرِ اشْتِغالٍ ، و أرْساها على غَيرِ قَرارٍ ، و أقامَها بغَيرِ قوائمَ ، و رَفَعَها بغَيرِ دَعائمَ ، و حَصَّنَها مِن الأوَدِ و الاعْوِجاجِ ، و مَنَعَها مِن التّهافُتِ و الانْفِراجِ .

امام على عليه السلام : [خداوند] زمين را ايجاد كرد و آن را نگه داشت، بى آن كه وى را مشغول سازد. و آن را بر جايى بدون قرار استوار كرد و بى هيچ پايه اى بر پايش داشت و بى هيچ ستونى برافراشتش و آن را از كجى و انحراف نگاه داشت و از افتادن و شكافتن آن جلوگيرى كرد .

عنه عليه السلام : فأنْهَدَ جِبالَها عَن سُهولِها ، و أساخَ قَواعِدَها في مُتونِ أقْطارِها ··· و جَعَلَها للأرضِ عِمادا ، و أرَّزَها فيها أوْتادا ، فسَكَنَتْ على حَرَكَتِها مِن أنْ تَمِيدَ بأهْلِها ، أو تَسيخَ بحِمْلِها ، أو تَزولَ عَن مَواضِعِها .

امام على عليه السلام : كوههاى زمين را از دشتها و پستيهايش برآمده ساخت و ريشه آنها را در دل زمينهاى اطرافشان و جاهايى كه برقرار هستند، فرو برد ··· و آنها را تكيه گاه زمين و ميخهاى نگهدارنده آن قرار داد . پس ، آن گاه زمين در عين متحرّك بودن، آرام گرفت، تا ساكنان خود را در سقوط و اضطراب قرار ندهد ، يا آنچه را حمل كرده است فرو نيندازد ، يا آن را از جاى خويش جا به جا نكند .

عنه عليه السلام : رَفعَ السَّماءَ بغَيرِ عَمَدٍ ، و بَسَطَ الأرضَ على الهَواءِ بغَيرِ أرْكانٍ .

امام على عليه السلام : آسمان را بدون ستون و تكيه گاه برافراشت و زمين را بدون تكيه به ستونى در هوا بگستراند .

عنه عليه السلام : كَبَسَ الأرضَ على مَوْرِ أمْواجٍ مُسْتَفْحِلَةٍ ، و لُجَجِ بِحارٍ زاخِرَةٍ ··· و سَكنَتِ الأرضُ مَدْحُوّةً في لُجَّةِ تَيّارِهِ ··· فسَكَنتْ مِن المَيَدانِ لرُسوبِ الجِبالِ في قِطَعِ أديمِها و تَغَلْغُلِها ، مُتَسَرِّبَةً في جَوْباتِ خَياشِيمِها .

امام على عليه السلام : زمين را در ميان تلاطم و هيجانهاى امواج و درياهاى مملو از آب فرو برد ··· و زمين در ميان آن آب پر موج قرار گرفت ··· و زمين به سبب نفوذ كوهها در آن و فرو رفتن ريشه هاى آن در منافذش از لرزش باز ايستاد و آرام گرفت .

عنه عليه السلام : و وَتّدَ بالصُّخورِ مَيَدانَ أرضِهِ .

امام على عليه السلام : و جنبش و لرزش زمين را، به وسيله سنگهاى بزرگ و كوهها، ميخكوب و استوار گردانيد .

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : و وَتَّدَ بالصُّخورِ مَيَدانَ أرضِهِ .

امام على عليه السلام : و جنبش و لرزش زمين را، به وسيله صخره ها و كوهها، ميخكوب و استوار كرد .

عنه عليه السلام : عَدّلَ حَرَكاتِها بالرّاسياتِ مِن جَلامِيدِها ، و ذَواتِ الشَّناخيبِ الشُّمِّ (الصُّمِّ) مِن صَياخِيدِها .

امام على عليه السلام : حركات زمين را به وسيله صخره هاى عظيم و قلّه كوههاىِ بلند و محكم، متعادل كرد.

عنه عليه السلام : و جَبَلَ جَلاميدَها ، و نُشُوزَ مُتونِها و أطْوادِها، فأرْساها في مَراسيها ، و ألْزَمَها قَراراتِها ، فمَضَتْ رُؤوسُها في الهَواءِ ، و رَسَتْ اُصولُها في الماءِ ، فأنْهَدَ جبالَها عَن سُهولِها ، و أساخَ قَواعِدَها في مُتونِ أقْطارِها و مَواضِعِ أنْصابِها ، فأشْهَقَ قِلالَها ، و أطالَ أنْشازَها ، و جَعَلَها للأرضِ عِمادا ، و أرَّزَها فيها أوْتادا ، فسَكَنَتْ على حَرَكَتِها .

امام على عليه السلام : و صخره ها و تپّه هاى بلند و كوههاى زمين را آفريد و آنها را در جاهاى خود استوار نگاهداشت ؛ پس ستيغ كوهها، در فضا برافراشته شد و ريشه هاى آنها در آب فرو رفت و كوههاى آن را از پستيها و دشتهايش برآمده ساخت و ريشه هاى آنها را در دل زمينهاى اطرافشان و جاهايى كه برقرار هستند فرو برد ، قلّه هاى آنها را به سوى آسمان كشيد و نوك آنها را دراز گردانيد ، آنها را تكيه گاه زمين و ميخهاى نگهدارنده آن قرار داد ؛ پس زمين در عين متحرّك بودن، آرام گرفت .

الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في مُناجاتِهِ ـ : أنتَ الّذي في السَّماءِ عظَمَتُكَ ، و في الأرضِ قُدرَتُكَ ، و في البحار عَجائبُكَ ، و في الظُّلُماتِ نُورُكَ .

امام على عليه السلام ـ در مناجات خود ـ گفت : تو آنى كه بزرگيت در آسمان است و قدرتت در زمين و شگفتيهايت در درياها و نورت در تاريكيها .