امام صادق عليه السلام : شكيبايى ، پيامد نيك دارد ؛ پس شكيبا باشيد تا كامياب شويد .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لا تَعُدَّنَّ مُصِيبةً اُعطِيتَ عَلَيهَا الصَّبرَ و استَوجَبتَ عَلَيها مِنَ اللّه ِ ثَوابا بمُصيبَةٍ ، إنّما المُصيبَةُ الَّتي يُحرَمُ صاحِبُها أجرَها و ثَوابَها إذا لَم يَصبِرْ عندَ نُزولِها .
امام صادق عليه السلام : مصيبتى را كه نعمت شكيبايى در برابر آن به تو داده شده و به سبب آن مستوجب ثواب الهى هستى ، هرگز مصيبت به شمار مياور ؛ بلكه مصيبت آن است كه مصيبت زده بر اثر نا شكيبى به هنگام آمدن مصيبت ، از اجر و ثواب آن محروم شود .
عنه عليه السلام : أيُّما رَجُلٍ اشتَكى فَصَبَرَ و احتَسَبَ ، كَتَبَ اللّه ُ لَهُ مِنَ الأجرِ أجرَ ألفِ شَهيدٍ .
امام صادق عليه السلام : هر مردى كه به دردى گرفتار شود و شكيبايى ورزد و آن را در راه خدا به شمار آورد ، خداوند اجر هزار شهيد را برايش رقم زند .
امام صادق عليه السلام : هر يك از شيعيان ما كه گرفتار شود و شكيبايى ورزد ، اجر هزار شهيد دارد .
امام صادق عليه السلام : هركه شكيبايى كند ، اندكى شكيبايى كرده و هركه نا شكيبى كند ، اندكى نا شكيبى كرده است [زيرا عمر كوتاه است و گرفتاريها زود گذر] .
عنه عليه السلام : كَم مِن صَبرِ ساعَةٍ قد أورَثَ فَرَحا طَويلاً ، و كَم مِن لَذَّةِ ساعَةٍ قد أورَثَت حُزنا طَويلاً ! .
امام صادق عليه السلام : بسا لحظه اى شكيبايى كه شادى درازى را در پى آورَد و بسا لذّتى آنى كه اندوهى طولانى بر جاى گذارَد .
عنه عليه السلام ـ في قولهِ تَعالى : «اِصْبِرُوا و صابِرُوا» .
ـ : اِصبِرُوا على الفرائضِ ، و صابِروا على المصائبِ .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و شكيبا باشيد و پايدارى ورزيد» ـ فرمود : در انجام فرايض شكيبا باشيد و در برابر مصائب ، پايدارى ورزيد .
امام صادق عليه السلام ـ نيز درباره همين آيه ـ فرمود : در برابر مصائب شكيبا باشيد .
عنه عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «و اسْتَعِينُوا بالصَّبْرِ» .
ـ : يَعنِي بِالصَّبرِ الصَّومَ و قال: إذا نَزَلَت بالرجُلِ النازِلَةُ و الشِّدَّةُ فَلْيَصُمْ؛ فإنَّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ يقولُ : «و اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ» يعني الصِّيامَ .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و از صبر مدد گيريد» ـ فرمود : مراد از صبر ، روزه است . هرگاه بلا و سختى دامنگير كسى شد ، روزه بگيرد ؛ زيرا خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد : «و از صبر مدَد بگيريد»؛ يعنى از روزه .