الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في التَّوراةِ ـ : مَن أصبَحَ عَلَى الدُّنيا حَزينا أصبَحَ عَلَى اللّه ِ ساخِطا .
امام صادق عليه السلام ـ در تورات آمده است ـ : هركه صبح خود را با غم دنيا [خواهى ]آغاز كند ، با نارضايتى از خدا آغاز كرده باشد .
عنه عليه السلام : مَـن أصبَـحَ مَهمومـا لِسوى فَكاكِ رَقَبَتِهِ ، فقد هَوَّنَ عَلَيهِ الجَليلُ ، و رَغِبَ مِن رَبِّهِ فِي الرِّبحِ الحَقيرِ .
امام صادق عليه السلام : هركه صبح خود را با همّ و غمى جز آزاد كردن خود[از آتش دوزخ ]بياغازد ، امر بزرگ (آخرت) را ناچيز شمرده و به خاطر بهره اندك (دنيا) از پروردگارش روي گردان شده باشد .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لا تَدَع أن تَدعُوَ بهذا الدعاءِ ثلاثَ مَرَّاتٍ إذا أصبَحتَ و ثلاثَ مَرّاتٍ إذا أمسَيتَ: اللّهُمّ اجعَلني في دِرعِكَ الحَصِينَةِ التي تَجعَلُ فيها مَن تُرِيدُ ؛ فإنّ أبِي عليه السلام كانَ يقولُ : هذا مِنَ الدعاءِ المَخزونِ .
امام صادق عليه السلام : هر صبحگاه و هر شامگاه اين دعا را سه بار بخوان : «بار خدايا! مرا در زره محكم خود ، كه هر كس را خواهى در آن جاى مى دهى ، قرار ده» ؛ زيرا پدرم مى فرمود : اين از دعاهايى است كه در گنجينه است [و نااهلان بدان دسترسى ندارند] .
الإمامُ الباقرُ أو الإمامُ الصّادقُ عليهما السلام : مَن لا يُعِدَّ الصَّبرَ لِنَوائبِ الدَّهرِ يَعجِزُ .
امام باقر يا امام صادق عليهما السلام : كسى كه شكيبايى را براى مصيبتهاى روزگار آماده نكند ، عاجز شود .
امام صادق عليه السلام : نسزد . . . كسى كه شكيبا نيست كامل شمرده شود .
عنه عليه السلام : لَم يُستَزَدْ في مَحبوبٍ بمِثلِ الشُّكرِ ، و لَم يُستَنقَصْ مِن مَكروهٍ بِمِثلِ الصَّبرِ .
امام صادق عليه السلام : چيزى چون شُكر ، بر امورِ خوشايند نيفزايد و چيزى چون صبر از امورِ ناخوشايند نكاهد .
امام صادق عليه السلام : مؤمن بر صبر در برابر سختيها سرشته شده است .
عنه عليه السلام : إنّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ أنعَمَ على قَومٍ فلَم يَشكُرُوا فَصارَت علَيهِم وَبالاً ، و ابتَلى قَوما بِالمَصائبِ فَصَبَرُوا فَصارَت علَيهِم نِعمَةً .
امام صادق عليه السلام : خداوند عزّ و جلّ به مردمى نعمت داد و آنها سپاسگزارى نكردند و بدين سبب آن نعمت بر آنان وبال شد، و مردمى را به مصيبتها مبتلا كرد و آنها صبر كردند و در نتيجه ، آن مصيبتها به نعمت تبديل شد .
امام صادق عليه السلام : شكيبايى ، سرِ ايمان است .
عنه عليه السلام : الصَّبرُ مِن الإيمانِ بمَنزِلَةِ الرَّأسِ مِنَ الجَسَدِ ، فإذا ذَهَـبَ الـرَّأسُ ذَهَبَ الجَسَدُ ، كذلكَ إذا ذَهَبَ الصَّبرُ ذَهَبَ الإيمانُ .
امام صادق عليه السلام : صبر براى ايمان ، به منزله سر است براى بدن . همچنان كه اگر سر برود ، بدن هم از بين مى رود ، اگر صبر از كف رفت ، ايمان نيز از كف مى رود .