الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّ الصادِقَ أوَّلُ مَن يُصَدِّقُهُ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ يَعلَم أنّه صادِقٌ ، و تُصَدِّقُهُ نفسُهُ تَعلَمُ أنّه صادِقٌ .
امام صادق عليه السلام : راستگو را نخستين كسى كه تصديق مى كند ، خداوند عزّ و جلّ است ، كه مى داند او راست گوست و نيز نفْسِ او تصديقش مى كند ، كه مى داند راست گوست .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لا تَغتَرُّوا بِصلاتِهِم و لا بِصِيامِهِم ؛ فإنَّ الرجُلَ ربّما لَهِجَ بِالصلاةِ و الصومِ حتّى لَو تَرَكَهُ استَوحَشَ ، و لكنِ اختَبِرُوهُم عِند صِدقِ الحَديثِ و أداءِ
الأمانَةِ .
امام صادق عليه السلام : فريب نماز و روزه مردم را نخوريد ؛ زيرا آدمى گاه چنان به نماز و روزه خو مى كند كه اگر آنها را ترك گويد ، احساس دلتنگى مى كند ، بلكه آنها را به راستگويى و امانتدارى بيازماييد .
عنه عليه السلام : إنّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ لم يَبعَثْ نَبِيّا إلاّ بصِدقِ الحَديثِ ، و أداءِ الأمانَةِ إلى البَرِّ و الفاجِرِ .
امام صادق عليه السلام : خداوند عزّ و جلّ هيچ پيامبرى را نفرستاد ، مگر با [دعوت به ]راستگويى ، و برگرداندن امانت به نيكوكار و بدكردار .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : أيُّما مُسلمٍ سُئلَ عن مُسلمٍ فَصَدَقَ و أدخَلَ على ذلكَ المسلمِ مَضَرَّةً كُتِبَ مِن الكاذِبِينَ،و مَن سُئلَ عن مُسلمٍ فَكَذَبَ فَأدخَلَ على ذلكَ المسلمِ مَنفَعَةً كُتِبَ عندَ اللّه ِ مِن الصّادِقِينَ .
امام صادق عليه السلام : هر مسلمانى كه از او درباره مسلمانى سؤال شود و او راست بگويد و به آن مسلمان زيانى رساند ، [نزد خداوند ]از دروغگويان قلمداد شود و هركه از او درباره مسلمانى سؤال شود و دروغ بگويد و سودى به آن مسلمان رساند ، نزد خداوند از راستگويان به شمار آيد .
امام صادق عليه السلام : هر مؤمنى، صدّيق است.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لَقَد عَظُمَت مَنزِلَةُ الصَّديقِ ؛ حتّى إنّ أهلَ النارِ يَستَغِيثُونَ بهِ و يَدعُونَهُ قَبلَ القَريبِ الحَميمِ ، قالَ اللّه ُ تعالى مُخبِرا : «فما لَنا مِنْ شافِعِينَ * و لا صَدِيقٍ حَمِيمٍ» .
امام صادق عليه السلام : منزلت دوست چندان والاست ، كه حتى دوزخيان نيز پيش از خويشاوند ، از او كمك مى طلبند و او را صدا مى زنند . خداوند از زبان دوزخيان مى گويد : «ما را شفيعانى نيست و نه دوستى مهربان» .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن غَضِبَ علَيكَ مِن
إخوانِكَ ثلاثَ مَرَّاتٍ فلَم يَقُلْ فيكَ شَرّا ، فاتَّخِذْهُ لنفسِكَ صَدِيقا .
امام صادق عليه السلام : هر يك از برادرانت كه سه بار از تو خشمگين شد و درباره سخن تو بدى نگفت ، او را به دوستى خود برگزين .
امام صادق عليه السلام : به دوستىِ هيچ كس بهايى نده ، مگر آن گاه كه سه بار او را به خشم آورى .
عنه عليه السلام : لا تُسَمِّ الرَّجُلَ صَدِيقا سِمَةَ مَعرِفَةٍ حتّى تَختَبِرَهُ بثلاثٍ : تُغضِبُهُ فَتَنظُرُ غَضَبَهُ يُخرِجُهُ مِن الحَقِّ إلى الباطِلِ ، و عندَ الدِّينارِ و الدِّرهَمِ ، و حتّى تُسافِرَ مَعهُ .
امام صادق عليه السلام : هيچ كس را به دوستى مشناس ، مگر آن كه در سه چيز او را بيازمايى : او را به خشم آورى و ببينى كه آيا اين خشم او را از حق به باطل مى كشاند ، و در درهم و دينار (نيازهاى اقتصادى) ، و در سفر كردن با او .
عنه عليه السلام : إذا أرَدتَ أن تَعلَمَ صِحَّةَ ما عندَ أخيكَ فَأغضِبْهُ ، فإن ثَبَتَ لكَ على المَوَدَّةِ فهُو أخوكَ و إلاّ فلا .
امام صادق عليه السلام : اگر مى خواهى بدانى برادرت در دوستى با تو صداقت دارد ، او را عصبانى كن ؛ اگر در هنگام عصبانيت نيز بر دوستىِ خود پايدار ماند، او برادر توست ، و گر نه نيست .