امام على عليه السلام : خلايق نان خورهاى خدايند . خداوند روزهاى آنها را ضمانت و خوراكشان را مقدّر كرده است .
امام على عليه السلام : روزى را بجوييد ؛ زيرا روزى براى جوينده آن ضمانت شده است .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : قد تُكُفِّلَ لَكُم بالرِّزقِ و اُمِرتُم بالعَمَلِ ، فلا يَكونَنَّ المَضمونُ لَكُم
طَلَبُهُ أولى بِكُم مِن المَفروضِ علَيكُم عَمَلُهُ ، مَع أنّهُ و اللّه ِ لَقَدِ اعتَرَضَ الشَّكُّ ، و دَخِلَ اليَقينُ ، حتّى كَأنَّ الذي ضُمِنَ لَكُم قد فُرِضَ علَيكُم ، و كَأنَّ الذي قد فُرِضَ علَيكُم قد وُضِعَ عنكُم .
امام على عليه السلام : خداوند روزىِ شما را تضمين كرده و به عمل (انجام واجبات) فرمان يافته ايد . پس ، طلبِ روزىِ تضمين
شده، نبايد براى شما مقدّم بر اعمال واجب
باشد ؛ ولى به خدا سوگند، كه شك بر شما عارض شده و اوهام نادرست، با يقين درآميخته است ، چندان كه آنچه براى شما تضمين شده، گويى به صورت امرى واجب در آمده و گويى آنچه واجب شده، از دوش شما برداشته شده است .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : كَم مِن مُتعِبٍ نفسَهُ مُقَتَّرٌ علَيهِ ، و مُقتَصِدٍ في الطَّلَبِ قد ساعَدَتهُ المَقاديرُ .
امام على عليه السلام : بسا انسانهايى كه [در طلبِ روزى] خود را به رنج مى افكنند ، اما در سختى و تنگدستى به سر مى برند و بسا كسانى كه در طلبِ روزى ميانه روى مى كنند و دست تقدير، آنان را يارى مى رساند.
عنه عليه السلام : اِعلَمُوا أنَّ عَبدا و إن ضَعُفَتْ حِيلَتُهُ ، و وَهَنَتْ مَكِيدَتُهُ أنَّهُ لَن يُنقَصَ مِمّا قَدَّرَ اللّه ُ لَهُ ، و إن قَوِيَ عَبدٌ في شِدَّةِ الحِيلَةِ و قُوَّةِ المَكِيدَة أنّهُ لن يُزادَ عَلى ما قَدَّرَ اللّه ُ لَهُ .
امام على عليه السلام : بدانيد كه آنچه خداوند براى بنده مقدّر كرده است ، بى كم و كاست، به او برسد هر چند در چاره انديشى و پيدا كردن راههاى كسب روزى ناتوان باشد و نيز بيش از آنچه خداوند برايش مقدّر كرده به او نرسد ، هر چند بسيار زرنگ و چاره انديش باشد .
امام على عليه السلام : آن رزقى كه بى كوشش، به كسى عطا نشود ، با كوشش هم به او داده نخواهد شد .
عنه عليه السلام ـ مِن كتابٍ لَهُ إلى عبدِ اللّه بنِ عبّاسٍ ـ : أمّا بعدُ ، فإنّك لَستَ بسابِقٍ أجَلَكَ ، و لا مَرزوقٍ ما لَيسَ لكَ .
امام على عليه السلام ـ در نامه خود به عبد اللّه بن عباس ـ نوشت : اما بعد ، بدان كه تو پيش از اَجَلت نخواهى مرد و آنچه روزىِ تو نيست، نصيبت نخواهد شد .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام :
و في العَيشِ فلا تَطمَعْ
و كَدُّ المَرءِ لا يَنفَعْ
غَنِيٌّ كُلُّ مَن يَقنَعْ .
امام على عليه السلام ـ در شعرى ـ فرمود:
و به زندگى طمع مبند
و تلاش [بيش از حدّ] انسان بى فايده
و هركه قناعت مى كند، غنى
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : وُكِّلَ الرِّزقُ بِالحُمقِ ، وَ وُكِّلَ الحِرمانُ بِالعَقلِ ، و وُكِّلَ البَلاءُ بِالصَّبرِ .
امام على عليه السلام : [گاه] روزى به حماقت وا نهاده است و محروميت به خردمندى و بلا به [اندازه ]صبر .
امام على عليه السلام : اگر روزى ها به سبب بهره مندى از عقل و خرد مى رسيد، ديگر بهايم و احمقان زنده نمى ماندند .