امام على عليه السلام : نزد خداوند سبحان، پاك و ستوده نباشد، مگر خردِ شناسا[ى خدا] و نفْس روي گردان [از دنيا].
امام على عليه السلام : شوق، يار يكرنگ عارفان است.
امام على عليه السلام : خوف، پيراهن عارفان است.
امام على عليه السلام : گريستن از ترسِ دور ماندن از خدا، عبادت عارفان است.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ لمّا سَألَهُ الجاثَليقُ : أخبِرْني عَرَفتَ اللّه َ بِمُحَمَّدٍ ، أم عَرَفتَ مُحَمَّدا بِاللّه ِ عَزَّ و جلَّ ؟ ـ : ما عَرَفتُ اللّه َ بِمُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله ، و لكِن عَرَفتُ مُحَمَّدا بِاللّه ِ عَزَّ و جلَّ حينَ خَلَقَهُ و أحدَثَ فيهِ الحُدودَ مِن طُولٍ و عَرضٍ ، فعَرَفتُ أنَّهُ مُدَبَّرٌ مَصنوعٌ بِاستِدلالٍ و إلهامٍ مِنهُ و إرادَةٍ ، كَما ألهَمَ المَلائكَةَ طاعَتَهُ و عَرَّفَهُم نَفسَهُ بِلا شَبَهٍ و لا كَيفٍ .
امام على عليه السلام ـ در پاسخ به اين پرسش جاثليق كه گفت: به من بگو آيا خدا را به محمّد شناختى يا محمد را به خداوند عزّ و جلّ ـ فرمود : من خدا را به محمد صلى الله عليه و آله نشناختم، بلكه محمد را به خداوند عزّ و جلّ شناختم؛ زيرا كه او را آفريده و حدودى از قبيل عرض و طول در او پديد آورده است. پس، دريافتم كه او ساخته دست مدبّرى است و اين دريافت من، به راهنمايى و الهام و خواست خدا بود، همچنان كه طاعت خداوند خويش را به فرشتگان الهام فرمود و خود را بى داشتن مانند و شبيه به آنان شناساند.
عنه عليه السلام : اِعرِفوا اللّه َ بِاللّه ِ ، و الرَّسولَ
بِالرِّسالَةِ ، و اُولي الأمرِ بِالأمرِ بِالمَعروفِ و العَدلِ و الإحسانِ .
امام على عليه السلام : خدا را به خدا بشناسيد و رسول را به رسالتش و اولو الامر را به فرمان دادنشان به نيكيها و عدالت و نيكوكارى.
امام على عليه السلام : هر كه در ذات خدا بينديشد، ملحد شود.
امام على عليه السلام : هر كه در ذات خدا انديشه كند، زنديق شود.
امام على عليه السلام : خردها در امواج خروشان ادراك او، گم شدند.
عنه عليه السلام ـ في تَمجيدِ اللّه ِ ـ : ··· الظّاهِرِ بِعجائبِ تَدبيرِهِ لِلنّاظِرينَ ، و الباطِنِ بِجَلالِ عِزَّتِهِ عَن فِكَرِ المُتَوَهِّمينَ .
امام على عليه السلام ـ در تمجيد خداوند ـ فرمود : بر اثر شگفتيهاى تدبيرش، براى بينندگان آشكار و به سبب شكوه عزّتش، از انديشه و اوهام انديشندگان پنهان است.