امام على عليه السلام : روى آوردن به غفلت، موجب فريب خوردن است.
امام على عليه السلام : از منزلهاى غفلت و جفا و كمى ياورانِ بر طاعت خدا، دورى كن!
عنه عليه السلام : فَيا لَها حَسرَةً على كُلِّ ذِي غَفلَةٍ أن يكونَ عُمُرُهُ علَيهِ حُجّةً ، و أن تُؤَدِّيَهُ أيّامُهُ إلَى الشِّقوَةِ ! .
امام على عليه السلام : اى دريغا بر هر غافلى كه عمرش بر ضد او حجت باشد و روزهايش او را به سوى بدبختى كشاند .
عنه عليه السلام ـ في صفةِ المُتّقينَ ـ : يَبِيتُ حَذِرا و يُصبِحُ فَرِحا ، حَذِرا لِما حُذِّرَ مِن الغَفلَةِ ،
و فَرِحا بِما أصابَ مِن الفَضلِ و الرَّحمَةِ .
امام على عليه السلام ـ در وصف پرهيزگاران ـ فرمود: شب را در پروا به سر مى برد و روز را با شادى؛ پروا به خاطر غفلتى كه او را از آن پرهيز داده اند و شاد از فضل و رحمتى كه به او رسيده است.
عنه عليه السلام ـ أيضا ـ : إن كانَ فِي الغافِلينَ كُتِبَ فِي الذاكِرينَ، و إن كانَ فِي الذاكِرينَ لم يُكتَبْ مِنَ الغافِلِينَ .
امام على عليه السلام ـ نيز در وصف پرهيزگاران ـ فرمود : اگر در ميان غافلان باشد از شمار ياد كنندگان خدا قلمداد مى شود و اگر در ميان ياد كنندگان خدا باشد، در زمره غافلان نوشته نمى شود [و از ذاكران عقب نماند].
عنه عليه السلام ـ في صفةِ الملائكةِ ـ : و إنّهُم على مَكانِهِم مِنكَ ، و مَنزِلَتِهِم عِندَكَ ، و استِجماعِ أهوائهِم فيكَ ، و كَثرَةِ طاعَتِهِم لكَ ، و قِلَّةِ غَفلَتِهِم عن أمرِكَ ، لو عايَنوا كُنهَ ما خَفِيَ علَيهِم منكَ لَحَقَّرُوا أعمالَهُم .
امام على عليه السلام ـ در وصف فرشتگان ـ فرمود: آنان با همه مقام و منزلتى كه نزد تو دارند و با آن كه همه خواهشهايشان در تو متمركز است و با وجود طاعت بسيارشان از تو و كمى غفلتشان از كار تو، اگر كُنه عظمت تو را، كه بر آنان پوشيده است، مشاهده مى كردند، بي گمان اعمال خود را كوچك و ناچيز مى شمردند.
عنه عليه السلام ـ أيضا ـ : لا تَعدُو على عَزيمَةِ جِدِّهِم بَلادَةُ الغَفَلاتِ، و لا تَنتَضِلُ في هِمَمِهِم خَدائعُ الشَّهَواتِ .
امام على عليه السلام ـ در وصف فرشتگان ـ فرمود: نادانىِ غفلتها بر تصميم آنها چيره نگردد و تيرهاىِ خدعه آلودِ شهوتها، در اراده ها و همّتهاى آنان كارگر نمى افتد.
امام على عليه السلام : با بيدارى، به جنگ غفلت برويد.
امام على عليه السلام : بيدارى، روشنايى است.
امام على عليه السلام : بيدارى، بينش يافتن است.