احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام : زنهار كه زبانت را در غيبت كردن از برادرانت مركب خويش سازى، يا چيزى بگويى كه حجّتى بر ضدّ تو شود و بهانه اى براى بدى كردن به تو گردد.

امام على عليه السلام : از غيبت كردن بپرهيز؛ كه اين كار ، تو را نزد خدا و مردم مبغوض مى سازد و پاداشت را بر باد مى دهد.

امام على عليه السلام : خردمند، كسى است كه زبانش را از غيبت نگه دارد.

امام على عليه السلام : خودت را به غيبت كردن عادت مده؛ زيرا شخص معتاد به غيبت گويى گناهش بسيار بزرگ است.

امام على عليه السلام : منفورترين مردم نزد خدا، غيبتگر است.

امام على عليه السلام : از زشت ترين فرو مايگيها، غيبت كردن از نيكان است.

امام على عليه السلام ـ در نهى از غيبت كردن از مردم ـ فرمود : افراد پاكدامن و برخوردار از نعمت پرهيزگارى بايد و بجاست كه با گنه ورزان و معصيت كاران مهربان و دلسوز باشند و سپاسگزارى [ به خاطر نعمت پاكدامنى و پرهيزگارى] بر ايشان چيره باشد و مانع غيبت آنها از گنهكاران شود. [حال چه رسد به عيبجويى] و چگونه از برادر خويش عيبجويى مى كند و او را به گناهش سرزنش مى نمايد؟ مگر به ياد نمى آورد مقام ستّارى خدا را كه گناه او را پوشاند، گناهى كه بزرگتر از گناه آن برادرى است كه او را بدان سرزنش مى كند! چگونه او را به خاطر گناهى نكوهش مى كند كه خودش چونان گناهى را مرتكب شده است؟ و اگر عين آن گناه را نكرده باشد، بي گمان با گناهى بزرگتر از آن، خدا را نافرمانى كرده است. به خدا سوگند كه اگر با گناه بزرگى خدا را نافرمانى نكرده، و در گناه كوچكى او را نافرمانى كرده باشد، بي گمان همين گستاخى او در عيب گويى از مردم بزرگترين گناه است!

امام على عليه السلام : از غيبت كردن دورى كن؛ زيرا غيبت نواله سگهاى دوزخ است.

امام على عليه السلام : غيبت، خورش سگهاى دوزخ است.

امام على عليه السلام : كسانى كه خود عيب دارند، علاقه مند به شايع كردن عيبهاى مردم هستند ، تا جاىِ عذر و بهانه براى عيبهاى خودشان باز شود.