الإمامُ عليٌّ عليه السلام : رَحِمَ اللّه ُ امرأً سَمِعَ حُكما
فوَعى ، و دُعِيَ إلى رَشادٍ فدَنا ، و أخَذَ بِحُجزَةِ هادٍ فنَجا .
امام على عليه السلام : خدا رحمت كند انسانى را كه حُكم (فرمان حكيمانه اى) را شنيد و پذيرا شد و به راه راست فرا خوانده شد و [بدان ]نزديك گشت و كمربند راهنمايى را گرفت و رهايى يافت.
عنه عليه السلام : دُعيتُم إلَى الأمرِ الواضِحِ ، فلا يَصَمُّ عَن ذلكَ إلاّ أصَمُّ ، و لا يَعمى عَن ذلكَ إلاّ أعمى .
امام على عليه السلام : شما به موضوع روشن و آشكارى فرا خوانده شده ايد. بنا بر اين، تنها آن كس آن را نمى شنود كه ناشنواست و تنها آن كس نمى بيندش كه نابيناست.
عنه عليه السلام : اِعمَلوا رَحِمَكُمُ اللّه ُ على أعلامٍ بَيّنَةٍ ؛ فالطريقُ نَهْجٌ .
، يَدعو إلى دارِ السَّلامِ .
امام على عليه السلام : خدايتان رحمت كناد، بر طبق نشانه هايى آشكار عمل كنيد؛ زيرا كه راه روشن است و شما را به سراى سلامت فرا مى خواند.
عنه عليه السلام : و ناظِرُ قَلبِ اللّبيبِ بهِ يُبصِرُ أمَدَهُ ، و يَعرِفُ غَورَهُ و نَجدَهُ ، داعٍ دَعا ، و راعٍ رَعى ، فاستَجيبوا لِلدّاعي ، و اتَّبِعوا الرّاعيَ .
امام على عليه السلام : و چشمِ دلِ شخص خردمند است كه با آن پايان كار خويش را مى بيند و نشيب و فراز آن را مى شناسد. دعوت كننده اى است كه فرا مى خواند و سرپرستى است كه سرپرستى مى كند. پس، دعوتگر را اجابت نماييد و از سرپرست پيروى كنيد.
عنه عليه السلام : ألا و إنّ هذهِ الدُّنيا الّتي أصبَحتُم تَتَمنَّونَها و تَرغَبونَ فيها ، و أصبَحَت تُغضِبُكُم و تُرضِيكُم ، لَيسَت بِدارِكُم، و لا مَنزِلِكُمُ الّذي خُلِقتُم لَهُ و لا الّذي دُعيتُم إلَيهِ ··· فدَعُوا غُرورَها لِتَحذيرِها ، و أطماعَها لِتَخويفِها ، و سابِقوا فيها إلَى الدّارِ الّتي دُعِيتُم إلَيها .
امام على عليه السلام : بدانيد كه اين دنيايى كه شما آرزومند و مشتاق آنيد و آن شما را گاه ناخشنود و گاه خشنود مى سازد، سراى شما و سرمنزلى نيست كه براى آن آفريده يا به آن فرا خوانده شده باشيد··· پس،خوبى هايش را به خاطر برحذر داشتن هايش و طمع هايش را به خاطر ترساندن هايش رها كنيد و در آن به سوى سرايى بشتابيد كه بدان فرا خوانده شده ايد.
عنه عليه السلام : اعلَموا أنَّكُم إنِ اتَّبَعتُمُ الدّاعيَ لَكُم ، سَلَكَ بِكُم مِنهاجَ الرّسولِ ، و كُفِيتُم مَؤونَةَ الاعتِسافِ ، و نَبَذتُمُ الثِّقلَ الفادِحَ عَنِ الأعناقِ .
امام على عليه السلام : بدانيد كه اگر از دعوتگر خود پيروى مى كرديد، شما را به راه روشن پيامبر مى برد و از زحمت كجروى آسوده مى شديد و بار سنگين را از گردن ها[يتان] فرو مى انداختيد.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : سبحانَكَ خالِقا و مَعبودا !
بِحُسنِ بَلائكَ عِندَ خَلقِكَ خَلَقتَ دارا ، و جَعَلتَ فيها مأدُبَةً : مَشرَبا و مَطعَما و أزواجا و خَدَما و قُصورا و أنهارا و زُروعا و ثِمارا . ثُمّ أرسَلتَ داعِيا يَدعو إلَيها ، فلا الدّاعِيَ أجابُوا ، و لا فيما رَغَّبتَ رَغِبوا ، و لا إلى ما شَوَّقتَ إلَيهِ اشتاقُوا ! أقبَلوا على جِيفَةٍ قدِ افتَضَحوا بأكلِها ، و اصطَلَحوا على حُبِّها .
امام على عليه السلام : منزّهى تو، اى كه آفريدگار و معبودى! تو براى آنكه آفريدگانت از آزمايش تو سربلند به درآيند، سرايى [به نام آخرت ]آفريدى و در آن خوان گسترده اى از آشاميدنى و خوردنى و همسران و خدمتكاران و كاخ ها و نهرها و كشتزارها و ميوه ها قرار دادى، آن گاه دعوت كننده اى فرستادى كه به سوى اين سراى فرا خواند. اما مردم نه دعوت كننده را اجابت كردند و نه به آنچه آنان را ترغيب كردى رغبت ورزيدند و نه به آنچه تشويقشان كردى، اشتياق نشان دادند! بلكه به لاشه اى روى آوردند كه با خوردن آن رسوا گشتند و در دوست داشتن آن همداستان شدند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : فبَعَثَ اللّه ُ محمّدا صلى الله عليه و آله بالحَقِّ ، ليُخرِجَ عِبادَهُ مِن عِبادَةِ الأوثانِ إلى عِبادَتِهِ ، و مِن طاعَةِ الشَّيطانِ إلى طاعَتِهِ ، بقُرآنٍ قد بَيَّنَهُ و أحكَمَهُ ، لِيَعلَمَ العِبادُ رَبَّهُم إذ جَهِلوهُ ، و ليُقِرُّوا بهِ بعدَ إذ جَحَدوهُ ، و ليُثبِتوهُ بعدَ إذ أنكَروهُ .
امام على عليه السلام : خداوند، محمّد صلى الله عليه و آله را به حق برانگيخت تا بندگانش را از عبادت بت ها به سوى عبادت خود بيرون كشاند و از طاعت شيطان به طاعت خويش در آورد، با قرآنى كه آن را آشكار و استوار نمود تا بندگان در آن هنگام كه پروردگارشان را نمى شناختند، بشناسندش و به وجود او كه انكارش مى كردند، اعتراف كنند و هستى او را كه باور نمى كردند، اثبات نمايند.
عنه عليه السلام : إنّ اللّه َ تباركَ و تعالى بَعَثَ محمّدا صلى الله عليه و آله بالحَقِّ ليُخرِجَ عِبادَهُ مِن عِبادَةِ عِبادِهِ إلى عِبادَتِهِ ، و مِن عُهودِ عِبادِهِ إلى عُهودِهِ ، و مِن طاعَةِ عِبادِهِ إلى طاعَتِهِ ، و مِن وَلايَةِ عِبادِهِ إلى وَلايَتِهِ .
امام على عليه السلام : خداوند تبارك و تعالى محمّد صلى الله عليه و آله را به حق برانگيخت، تا بندگان خود را از عبادت بندگانش به بندگى خويش ، از تعهدات بندگانش به تعهدات خود ، از طاعت بندگانش به طاعت خود و از ولايت بندگانش به ولايت خود بكشاند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : بَعَثَ إلَى الجِنِّ و الإنسِ رُسُلَهُ ليَكشِفوا لَهُم عَن غِطائها ، و ليُحَذِّروهُم مِن ضَرّائها، و ليَضرِبوا لَهُم أمثالَها، و ليُبَصِّروهُم عُيوبَها، و ليَهجُموا علَيهِم بمُعتَبَرٍ مِن تَصرُّفِ مَصاحِّها و أسقامِها، و حَلالِها و حَرامِها، و ما أعَدَّ اللّه ُ للمُطيعينَ مِنهُم و العُصاةِ من جَنّةٍ و نارٍ ، و كَرامَةٍ و هَوانٍ .
امام على عليه السلام : رسولان خود را به سوى جنّ و انس فرستاد تا پرده اين جهان را براى آنان كنار زنند و آنها را از بدى هايش برحذر دارند و برايشان از دنيا مَثَل ها بزنند و ايشان را به عيب هاى آن بينا گردانند و آنچه را كه مايه عبرت است از دگرگونى احوال همچون تندرستى ها و بيمارى هاى دنيا و حلال و حرام آن و آنچه كه خداوند از بهشت و دوزخ و عزّت و خوارى، براى فرمانبرداران و نافرمانان از خود فراهم آورده است، به گوش آنان بخوانند.