احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام ـ در وصف ره پوى راه خداوند سبحان ـ فرمود : و برقى پر نور برايش درخشيد و راهش را روشن ساخت و او را در راه پيش برد و هر دروازه اى وى را به سمت دروازه ديگر پيش راند تا آنكه به دروازه سلامت و سراى اقامت رسيد.

امام على عليه السلام : تقواى خدا، داروى درد جان هاى شما و بينا كننده كورى دل هاى شما و شفابخش بيمارى كالبدهاى شماست.

امام على عليه السلام : خداوند رسولانش را با وحى خويش كه به آنان اختصاص داد، فرستاد و ايشان را حجّت خويش بر خلق خود قرار داد، تا [مردم ]بهانه نياورند كه بيم داده نشده اند. پس مردمان را به وسيله زبان راست به راه حق فرا خواند.

امام على عليه السلام : و گواهى مى دهم كه محمّد صلى الله عليه و آله بنده خدا و فرستاده اوست كه براى اجراى فرمان خويش و رساندن حجّت و دليلش، و ابلاغ بيم و و عيدش او را فرستاده است.

امام على عليه السلام : خداوند سبحان آفريدگان خويش را از [دسترسى به ]پيامبرى مرسل، يا كتابى آسمانى، يا حجّت و دليلى لازم، يا راهى روشن و استوار بى بهره نگذاشته است؛ فرستادگانى كه نه اندك بودنِ شمارشان آنان را [از اداى رسالتشان ]سست كرد و نه فراوانى تكذيب كنندگانشان. براى پيامبر پيشين نام پيامبرِ پس از او برده مى شد و پيامبر گذشته پيامبر آينده را مى شناساند.

امام على عليه السلام : خداوند پس از آنكه جان او ـ آدم عليه السلام ـ را ستاند، مردم را از حجّت و دليلى كه ربوبيّت او را براى آنان استوار گرداند و ايشان را به شناخت او رساند، بى بهره نگذاشت. بلكه در هر قرنى و نسلى با حجّت ها و براهينى كه از طريقِ پيامبران برگزيده و امانتداران پيام هاى خود فرستاد، به مردم رسيدگى كرد، تا آنكه با پيامبر ما محمّد صلى الله عليه و آله ، حجّت او به كمال رسيد.

امام على عليه السلام : هر زمان كه يكى از آنان [پيامبران] در مى گذشت، ديگرى براى برپايى دين خدا برمى خاست، تا اينكه كرامت خداوند، سبحانه و تعالى، به محمّد صلى الله عليه و آله رسيد.

امام على عليه السلام ـ در وصف پيامبران عليهم السلام ـ فرمود : خداوند پيامبران را در برترين امانتگاه به وديعه سپرد و در بهترين قرارگاه جايشان داد و از صلب پدرانى بزرگوار به زهدان هاى مادرانى پاك و پاكيزه منتقل شدند. هر زمان كه يكى از آنها مى رفت جانشينى از آنان براى ترويج دين خدا برمى خاست، تا آنكه كرامت خداوند سبحانه و تعالى به محمّد صلى الله عليه و آله رسيد. پس، او را از برترين رويشگاه ها و ارجمندترين كِشتگاه ها بيرون آورد، از درختى كه پيامبرانش را از آن به وجود آورد و اُمناى [وحى] خويش را از آن برگزيد خاندانش بهترين خاندان ها، و خانواده اش بهترين خانواده ها و تبارش بهترين تبارهاست.

امام على عليه السلام : و گواهى مى دهم كه محمّد بنده خدا و فرستاده اوست و سرور بندگانش مى باشد. هر زمان خداوند آفريدگان را به دو شاخه تقسيم كرد، او را در بهترين شاخه قرار داد، نه آلوده دامنى در وجود او سهيم شد و نه گنهكارى در وجودش شريك گشت.

امام على عليه السلام ـ در وصف پيامبران عليهم السلام ـ فرمود : گروهى مستضعف بودند و خداوند آنها را با گرسنگى آزمود و به سختى ها مبتلايشان فرمود و با ترس و هراس ها امتحانشان نمود و در بوته ناملايمات زير و روشان كرد··· موسى بن عمران به همراه برادرش هارون، عليهما السلام در حالى نزد فرعون رفتند كه لباس پشمين بر تن و عصاى چوبين در دست داشتند···
و اگر خداوند سبحان، آن گاه كه پيامبرانش را برانگيخت، مى خواست گنجينه هاى طلا و كان هاى زرِ ناب و باغ هاى پر درخت را به رويشان بگشايد··· هر آينه اين كار را مى كرد و اگر چنين مى كرد، آن گاه آزمايش از ميان مى رفت و پاداش منتفى مى شد···
اما خداوند سبحان فرستادگان خود را صاحب اراده هايى استوار قرار داد و از نظر حالات ظاهريشان فقير گردانيد، امّا توأم با قناعتى كه دل ها و چشم ها را از بى نيازى مى آكند، و نيازمندى و فقرى كه چشم ها و گوش ها را از ناراحتى لبريز مى سازد.