احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام : بار خدايا! ··· برترين درودها و پربارترين بركت هايت را بر محمّد، بنده و فرستاده خويش قرار ده، همو كه ختم كننده نبوّت است و گشاينده درهاى بسته [سعادت و رحمت ]و آشكار كننده حقّ با حقّ··· بار خدايا! در سايه [رحمت] خويش جايى فراخ براى او بگشاى و از فضل خويش او را خيرهاى مضاعف پاداش ده. بار خدايا! بنيان [شريعت] او را از بنيان پيشينيان بالاتر بر و منزلت او را نزد خويش گرامى دار و نور او را كامل گردان و پاداش پيامبريش را شهادتِ پذيرفته و گفتارِ پسنديده قرار ده كه گفتارش راست و درست و سخنش جدا كننده حق از باطل بود.

امام على عليه السلام : جز اين نيست كه من غلامى از غلامان محمّد صلى الله عليه و آله هستم.

امام على عليه السلام : [خداوند] او را در زمانى برانگيخت كه مردم در وادى حيرت سرگشته بودند و در فتنه و فساد دست و پا مى زدند و هوا و هوس ها (عقايد گونه گون) آنان را فريفته و نخوت و كبر آنها را به لغزش كشانده بود.

امام على عليه السلام : شهرها در گمراهىِ تيره و تار فرو رفته بودند و جهل و نادانى بر آنها چيره بود و خشونت و بربريّت حاكميت داشت. و مردم حرام را حلال مى كردند و دانشمند را خوار و خفيف مى شمردند و بدون آيين الهى مى زيستند و با كفر و بى دينى مى مردند، پس به نور وجود او (پيامبر) روشن شدند.

امام على عليه السلام : [خداوند] او را در زمانى برانگيخت كه نه نشانه اى بر پا بود و نه چراغى مى درخشيد و نه راهى آشكار بود.

امام على عليه السلام : او را هنگامى برانگيخت كه مردم در غرقاب [فساد و گناه] فرو رفته بودند و در ميان امواج سرگردانى دست و پا مى زدند. مهارهاى مرگ و هلاكت، آنان را مى كشيد و قفل هاى گمراهى بر دل هايشان زده شده بود.

امام على عليه السلام : او را در زمانى فرستاد كه نشانه هاى هدايت و راهيابى از ميان رفته و راه هاى آشكار دين ناپديد گشته بود. پس [آن حضرت] حق را آشكار و مردم را ارشاد نمود.

امام على عليه السلام : خداوند محمّد صلى الله عليه و آله را در حالى برانگيخت كه هيچ عربى كتاب خوان نبود و دعوى نبوّت نمى كرد. پس آن حضرت مردم را تا سرمنزل مقصود سوق داد و آنان را به جايگاه نجات و رستگارى رسانيد.

امام على عليه السلام : اما بعد، خداوند سبحان محمّد صلى الله عليه و آله را زمانى برانگيخت كه هيچ عربى نه كتابى مى خواند و نه دعوى نبوّتى و نه ادّعاى وحيى مى كرد. پس، آن حضرت با كمك پيروان خويش با مخالفانش، پيكار كرد تا آنان را به سوى سرمنزل نجات سوق دهد.

امام على عليه السلام : در آن روزگار، مردم روى زمين آيين هاى پراكنده و خواست ها و اهداف (عقايد) گوناگون داشتند و راه هاى متشتّت را مى پيمودند. گروهى خدا را به آفريدگانش تشبيه مى كردند و جماعتى در نام او كجروى مى كردند و طايفه اى خدايى جز او را نشان مى دادند. پس خداوند آنان را به واسطه پيامبر از گمراهى به درآورد و هدايت نمود.